«Ο καπετάν Μιχάλης Καρπαθάκης καταγράφει μια σειρά από συναρπαστικές ιστορίες των θαλασσόλυκων του Αιγαίου. Καπετάνιοι, πληρώματα, ταξιδευτές, κάτοικοι και επιβάτες των Κυκλάδων, αλλά και της «άγονης γραμμής», πρωταγωνιστούν στις αληθινές ιστορίες που μας χαρίζει ο συγγραφέας. Εμβληματικά πλοία, με τα οποία πολλοί έχουμε ταξιδέψει, μαζί με τους αξιωματικούς τους και το πλήρωμα, μας καλούν σε ένα ταξίδι στον χρόνο, καθώς έρχονται στο φως άγνωστες πτυχές της ιστορίας τους. Ο συγγραφέας στρέφει τον «φακό» του στις ψυχές των ανθρώπων και σε όσα καταθέτει πρυτανεύει η ρεαλιστική αποτύπωση γεγονότων και χαρακτήρων, η βιωματική του εμπειρία και η λογοτεχνική μαεστρία», Χρήστος Τσαντής, συγγραφέας – σύμβουλος ψυχικής υγείας.
«Το πλοίο ενώνει επιβάτες και πλήρωμα σε μια κοινή μοίρα· έτσι, στο θαλασσινό ταξίδι βρίσκουμε συμπυκνωμένες πολλές και διαφορετικές εμπειρίες ανθρώπινου βίου και ανθρώπινης συμβίωσης. Με τα βιβλία του για τη ζωή στο πλοίο, ο πλοίαρχος Μιχάλης Καρπαθάκης, μας έχει κάνει κοινωνούς ακριβώς αυτών των εμπειριών. Οι αφηγήσεις στο νέο του βιβλίο, επιλογή επεισοδίων, άλλοτε δραματικών, άλλοτε ευτράπελων, που βίωσε στα ταξίδια του στο Αιγαίο, είναι μια πλούσια τοιχογραφία ανθρώπινων συμπεριφορών και ναυτικών περιπετειών. Είναι ένα βιβλίο γραμμένο με γλαφυρή γλώσσα, διανθισμένη με τη ναυτική ορολογία, γεμάτο ζωντανές εικόνες και με τη σοφία που χαρίζει μια ζωή σε υπεύθυνη θέση», Άγγελος Χανιώτης, Καθηγητής Αρχαίας Ιστορίας και Κλασικών Σπουδών, Ινστιτούτο Προηγμένων Μελετών, Πρίνστον
«Οι Θαλασσόλυκοι του Αιγαίου» του Καπετάνιου Μιχάλη Καρπαθάκη, συγκλονίζει, καθώς είναι βιωματικό και ο συγγραφέας βουτούσε την χαρισματική του πέννα, στην καρδιά του. Όλη η Υφήλιος, γνωρίζει και αναγνωρίζει ότι εμείς οι Έλληνες, είμαστε οι πρώτοι θαλασσοπόροι στην Ιστορία της ανθρωπότητας, και πολλοί ιστορικοί ερευνητές σήμερα, πιστεύουν ότι τη «Οδύσσεια», όπως και η «Ιλιάδα» του Ομήρου, ως «πραγματικά ταξίδια» των μακρινών προγόνων μας, που απλώς τα περιγράφουν με σχετική δόση φαντασίας. «Οι Θαλασσόλυκοι του Αιγαίου», 12 συναρπαστικά κεφάλαια, 272 σελίδες που διαβάζονται απνευστί, και ο αναγνώστης εύχεται να ήταν περισσότερες. Συγκινεί η αμεσότητα της έκφρασης του συγγραφέα, συγκλονίζει η ειλικρίνειά του, κάνει τον αναγνώστη κοινωνό της σκληρής ζωής και της αυτοθυσίας των ναυτικών μας, ιδιαίτερα μάλιστα των ευθυνών του καπετάνιου κάθε πλοίου – εμπορικού ή πολεμικού – που πραγματικά, δεν γνωρίζουν τι σημαίνει «οκτάωρη εργασία», όπως τη λογαριάζουν οι εργαζόμενοι στη στεριά, εφόσον οι συνθήκες τους επιβάλλουν πολλές φορές, να εργάζονται «δεκαεξάωρο» ακόμα και «εικοσιτετράωρο», χωρίς βέβαια απολαβές υπερωριών, όπως τόσο ζωντανά μας περιγράφει ο καπετάνιος/συγγραφέας Μιχάλης Μεν. Καρπαθάκης στο συγκινητικό βιβλίο του, που το αφιερώνει «στους καλύτερους ναυτικούς: Χανιώτες, Κεφαλλονίτες, Κυκλαδίτες και Δωδεκανήσιους», Μαίρη Παπανδρέου
Ο Μιχάλης Μεν. Καρπαθάκης γεννήθηκε στην Άνω Βιάννο Ηρακλείου Κρήτης. Ο πατέρας του τον προόριζε για στρατιωτικό, μιας και ο ίδιος ήταν ανώτατος αξιωματικός του στρατού. Τον Μιχάλη όμως τον κέρδισε πολύ γρήγορα η θάλασσα. Πρώτη ημέρα ανέβηκε τη σκάλα φορτηγού πλοίου στις 20 Απριλίου του 1964. Στις 5 Ιουλίου του 2005, με δάκρυα στα μάτια, κατέβηκε τη σκάλα του τελευταίου πλοίου που κυβερνούσε. Ανέβηκε όλα τα σκαλοπάτια της ιεραρχίας, και είχε την τύχη να ταξιδέψει με όλων των ειδών τα πλοία. Παντρεύτηκε την Αγλαΐα Νικ. Σπιθάκη. Απέκτησαν τρεις θαυμάσιους γιούς και, για την ώρα, τρία εγγόνια. Από την ημέρα της συνταξιοδότησής του, μένει στο χωριό του. Κυκλοφορούν δύο ακόμη έργα του
