“SURRIENTO – Ο ΚΟΣΜΟΣ ΞΑΝΑ” 2ος ΧΡΟΝΟΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ 29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΟΝ ΤΕΝΧΟΧΩΡΟ ΕΡΓΟΤΑΞΙΟΝ

Σημείωμα σκηνοθέτιδας

Το Surriento είναι ένα θεματικό ταξίδι ανάμεσα σε δύο κόσμους. Στην Τrashworld και στην Hyperlife. Διαβάζοντας το έργο του Θανάση Τριαρίδη ένιωσα ότι πλησιάζουμε σε αυτή την δυστοπική κοινωνία και είμαστε πολύ κοντά στο χτίσιμο μιας άλλης ζωής που θα μπορούμε να γινόμαστε όποιοι θέλουμε, να ταξιδεύουμε σε στιγμές του παρελθόντος και όλα αυτά με το μυαλό μας. Με ενδιαφέρουν πάρα πολύ τα έργα που ερευνούν τον άνθρωπο και την εξέλιξή του. Με απασχολεί η έννοια του χωροχρόνου και πώς οι άνθρωποι την αντιλαμβάνονται. Τον έρωτα, όσες μορφές και να αλλάξει, δεν παύει να τον αποζητάμε και να είναι η κινητήριος δύναμη της ύπαρξής μας. Εδώ και χρόνια μέσα από τα βιβλία και τις ταινίες που βλέπουμε, ερχόμαστε όλο και πιο κοντά με ένα μέλλον αρκετά δυστοπικό, που το παρόν φαντάζει ονειρικό. Η τεχνολογία τείνει να αντικαταστήσει τελείως τον άνθρωπο, αν αναλογιστούμε ότι το 1980 ξεκίνησε η επανάσταση των προσωπικών υπολογιστών. Σε ένα διάστημα 40 χρόνων έχουμε καταφέρει να αντιληφθούμε τις δυνατότητες της τεχνολογίας, να τις χειριζόμαστε με ευκολία και να αναζητάμε συνέχεια το επόμενο τεχνολογικό επίτευγμα. Μια Αμερικάνικη έρευνα που είχα διαβάσει πριν λίγα χρόνια έλεγε ότι ένας άνθρωπος για να ανακαλύψει και να αντιληφθεί πώς λειτουργεί η τεχνολογία ήθελε 20 χρόνια. Στο σήμερα τα 20 χρόνια γίνανε 20 λεπτά. Μόνο τόσα χρειαζόμαστε για να καταλάβουμε πώς λειτουργεί ένα τεχνολογικό μέσο. Θεωρώ ότι βρισκόμαστε σε μια μετάβαση, στην μεταβιομηχανική εποχή και χαίρομαι που έχουμε την δυνατότητα εμείς οι καλλιτέχνες να μιλάμε μέσα από τα έργα μας, να προβλέπουμε τα μελλούμενα αλλά και να διεγείρουμε την φαντασία των θεατών. Ο Erich Fromm είχε γράψει κάποτε στο βιβλίο του, το «Δόγμα του Χριστού»: «Ο κίνδυνος στο παρελθόν ήταν μήπως οι άνθρωποι γίνουν δούλοι. Ο κίνδυνος στο μέλλον θα είναι μήπως οι άνθρωποι γίνουν ρομπότ». Ο Θανάσης Τριαρίδης με το «Surriento» συνδυάζει την επιστήμη και την αγάπη. Καρδιά και μυαλό γίνονται ένα με απώτερο σκοπό την συμπαντική ένωση.   

Έφη Μεράβογλου