[ΡΩΓΜΕΣ] είναι ο τίτλος της χοροθεατρικής σκηνικής σύνθεσης (solo performance) της Ελληνίδας ποιήτριας και ερμηνεύτριας Χριστίνας Κυριαζίδη, και του Ισλανδού συνθέτη Smári Gudmundson.
Η παράσταση έκανε διεθνή πρεμιέρα στο “TheaterLab” στην Νέα Υόρκη τον Σεπτέμβρη 2024 και θα περιοδεύσει στην Ευρώπη το 2025.
Στην Ελλάδα οι [Ρωγμές] θα κάνουν πρεμιέρα στις 25 Νοεμβρίου (Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών) στο Θέατρο Ροές.
Η παράσταση περιστρέφεται γύρω από μια γυναικεία φιγούρα σε ένα ξέφρενο ψυχικό, σωματικό και λεκτικό παραλήρημα. Μια ανώνυμη γυναίκα από το σώμα της οποίας ξεπηδούν μνήμες άλλων γυναικών. Μέσα από τις ρωγμές του ψυχισμού της ηρωίδας αναδύεται μια γυναίκα πρόσφυγας σε ξένη χώρα, η Αντιγόνη που πορεύεται στον χωμάτινο τάφο της, η Μήδεια που συλλογίζεται το ανείπωτο έγκλημα της, η Φαίδρα και η απελπισμένα ερωτευμένη της «Ανθρώπινης Φωνής» του Ζαν Κοκτώ. Το αόρατο νήμα που τις ενώνει είναι η σχέση της ΓΥΝΑΙΚΑΣ με τον έρωτα, την εξουσία και τον θάνατο.
Η ηρωίδα συγκρούεται με τις μνήμες που κουβαλάει, μνήμες που ανήκουν στον προσωπικό της χωροχρόνο, και άλλες που ξεπηδούν ερήμην της από τα τοπία του γυναικείου συλλογικού ασυνείδητου. Αλλάζει συνεχώς φωνές και γλώσσες, τραγουδάει, αφηγείται και κραυγάζει. Οι λέξεις ξεπηδούν από μέσα της αποσπασματικά και μονάχα θραύσματα διαφορετικών ιστοριών επιβιώνουν. Η πάλη της είναι εσωτερική και ξεπερνά την προσωπική της βιογραφία για να γίνει οικουμενική.
[ΡΩΓΜΕΣ] είναι ένας τραγικός ιλιγγιώδης χορός, ένα βύθισμα στο υποσυνείδητο της ηρωίδας, που ταλαντεύεται μεταξύ λογικής και τρέλας, μεταξύ μνήμης και λήθης, μεταξύ ζωής και θανάτου. Μια γυναίκα, χωρίς συγκεκριμένο όνομα, που κουβαλάει όλες τις φωνές και όλα τα γυναικεία αρχέτυπα. Από τη σιωπή της λησμονιάς στην κραυγή της διεκδίκησης, αρχέγονες γυναικείες μορφές μέσα στο σώμα μιας τυχαίας γυναίκας, αμέτρητες ρωγμές να αποκαλύπτουν άξονες διαφορετικών συγκρούσεων. Μια παράσταση για το φως και το σκοτάδι της γυναικείας ψυχής.
Η σκηνική σύνθεση [ΡΩΓΜΕΣ] συνδυάζει το θέατρο με τον χορό, και τη μουσική. Είναι βασισμένη στην ποίηση της Χριστίνας Κυριαζίδη, με πρόσθετες αναφορές στην «Ανθρώπινη Φωνή» του Ζαν Κοκτώ, και στους χαρακτήρες της Αντιγόνης, της Φαίδρας και της Μήδειας από διαφορετικούς συγγραφείς (Σοφοκλής, Ευριπίδης, Ζαν Ανούιγ, Γιάννης Ρίτσος, Χάινερ Μύλλερ). Περιλαμβάνει πρωτότυπη μουσική του Smári Gudmundson.
