“ΜΗΔΕΙΑΣ ΜΠΟΥΡΚΑ” ΑΠΟ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 11 ΜΑΪΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ 8 ΜΟΝΟ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ

    Η VAULT Theatre Plus σε συνεργασία με το Θεσσαλικό Θέατρο παρουσιάζουν στο Θέατρο Έν Άθήναις την παράσταση «ΜΗΔΕΙΑΣ ΜΠΟΥΡΚΑ» του Ανδρέα Φλουράκη, σε σκηνοθεσία Κυριακής Σπανού, με τη Μαρσέλα Λένα στον ρόλο της Μήδειας. Από το Σάββατο 11 Μαίου έως την Κυριακή 2 Ιουνίου, κάθε Σάββατο στις 18:00 και Κυριακή στις 20:30, για 8 μόνο παραστάσεις. 

    Η παραγωγή του Θεσσαλικού Θεάτρου σε σκηνοθεσία Κυριακής Σπανού ανέβηκε πρώτη φορά το καλοκαίρι του 2023 στο κατάμεστο Β’ Αρχαίο Θέατρο της Λάρισας  και ενθουσίασε το κοινό. Στη συνέχεια  ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη και βραβεύτηκε στο United Solo Festival  τον Οκτώβριο του 2023 (Καλύτερη παράσταση σωματικού θεάτρου). Η Μήδεια έρχεται στην Αθήνα για οκτώ μόνο παραστάσεις το Μάιο του 2024, στο θέατρο «Εν Αθήναις» στο Γκάζι, πριν ταξιδέψει τον Ιούνιο στην Αλβανία καλεσμένη στο Albamonofestival.                         Γιατί αυτή η Μήδεια ταράζει λιμνάζοντα νερά; Γιατί αναστατώνει; Μήπως ο ανοίκειος τίτλος της που φέρνει δίπλα-δίπλα δυο διαφορετικές κουλτούρες;  Ή η Μήδεια, αν και βάρβαρη, δεν πρέπει να σχετίζεται με ό,τι συμβαίνει σήμερα στην Ασία;  Η Μήδεια πάντα ως σκάνδαλο…

   Το Μήδειας Mπούρκα είναι μια performance για μία ηθοποιό, τρεις βαλίτσες, γάλα, νερό και ένα μικρόφωνο που ανοίγει μπροστά μας τα διαδοχικά προσωπεία που ενδύθηκε μέσα στον χρόνο, ώστε πια να μην έχει πρόσωπο…

   Τι σημαίνει για μια γυναίκα με διαφορετική καταγωγή, πολιτισμό και θρησκεία, να πρέπει να εγκαταλείψει την ταυτότητά της ώστε να μην ξεχωρίζει από τις  γυναίκες του Δυτικού κόσμου;  Τι είναι αυτή η «αναπόδραστη» πίεση για ομογενοποίηση των πάντων; Όπως λέει το έργο «…το δέρμα είναι η μπούρκα» και μας μεταφέρει στο υπαρξιακό ερώτημα, αν μπορεί κανείς να αλλάζει τη μοίρα του και να προχωράει σε αυτό που επιλέγει!

   Η παράσταση χτίζεται γύρω από την ιδέα των συνεχόμενων μεταμορφώσεων που μετέρχεται το γυναικείο πρόσωπο για να επιβιώσει σε ένα πατριαρχικό και ξένο κόσμο. Παρακολουθεί το πρόσωπο της Μήδειας από την «αντρική της ανατροφή» από τον πατέρα της έως την εγκατάλειψη από τον άντρα της σε μια ξένη χώρα και εστιάζει στην ευαλωτότητά της σε έναν κόσμο που αν και την περιφρονεί, θέλει και να την αλλάξει. Η Μήδεια στο έργο για να επιβιώσει με τον τρόπο που θέλει, χρησιμοποιεί τη βία και τον φόνο που διδάχθηκε αλλά, σε μια μεγάλη χειρονομία αυτογνωσίας αρνείται να «επιβεβαιώσει» το όνομά της και να σκοτώσει τα παιδιά της. Φιλοδοξεί να είναι η πρώτη Μήδεια που αφήνει τα παιδιά της μόνα τους στους κινδύνους της ζωής. Μπορεί να είναι μια δολοφόνος, δημιούργημα μιας πατριαρχικής κοινωνίας, αλλά είναι αποφασισμένη να «σώσει» το μέλλον που η ίδια γέννησε.