“ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΓΑΜΟΣ” ΚΑΘΕ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ

“Ματωμένος Γάμος” του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα. Ένα αριστούργημα του παγκόσμιου θεάτρου, κάθε Σάββατο και Κυριακή στο Θέατρο ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ, στο Γκάζι.

Γεμάτο πάθος και συγκρούσεις, ανάμεσα στα “θέλω” και τα “πρέπει” των ανθρώπων, μέσα σε μια κοινωνία που τους φοβίζει, τους παγιδεύει και τους συντρίβει. Ακραίο ερωτικό πάθος και ακραίος ανθρώπινος πόνος. Ένα υπέροχο ποιητικό κείμενο. Ένα έργο που “πιάνει” το θεατή από την αρχή και δεν τον αφήνει ως το τέλος. Ένα έργο κλασικό και επίκαιρο  μαζί.

 Ένα πεδίο μάχης και έρωτα. Ένας τόπος γεμάτος συγκρούσεις. Ανάμεσα στα πρόσωπα του έργου, ανάμεσα σε ιδέες και στάσεις ζωής, ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο. Μέσα από μια γη κακοτράχαλη, γεμάτη χώμα και πέτρες,  αναβλύζει ο έρωτας και το πάθος για ζωή. Αλλά κάπου εκεί, κρυμμένος παραμονεύει και ο θάνατος. Ο “Ματωμένος Γάμος” είναι ένα απλό, λαϊκό έργο, που πολεμάει τη στενομυαλιά μιας συντηρητικής κοινωνίας. Πάθος, έρωτας, θάνατος, μέσα σε μια κοινωνία ανελεύθερη. Αυτό είναι το πλαίσιο της παράστασής.

Ο Κώστας Νταλιάνης σκηνοθετεί αριστοτεχνικά την παράσταση και υπογράφει την ελεύθερη διασκευή του έργου το οποίο έχει μεταφράσει, συνδυάζοντας τον ρεαλιστικό  με τον ποιητικό λόγο, σε μια αέναη αλληλουχία.

“Η παράσταση επιχειρεί μια ισορροπία ανάμεσα στο ρεαλισμό και το συμβολισμό. Ανάμεσα σε μια πεζή και σε μια ποιητική πραγματικότητα. Ο έρωτας είναι φύση. Κι όταν η φύση έρθει σε σύγκρουση με την κοινωνία, τότε θα μετατραπεί σε αμείλικτο τιμωρό”.

 Η συναρπαστική παράσταση στέκεται με απόλυτο σεβασμό στο ποιητικό – συμβολικό σύμπαν του Γκαρθία Λόρκα. Στον κακοτράχαλο τόπο, στη δύναμη των στοιχείων της φύσης, στις ποιητικές δυνάμεις του φεγγαριού, στη ζητιάνα – θάνατο, στο πάθος, το αίμα, τον ανθρώπινο πόνο.

Το Ντουέντε (duende) είναι κι εδώ το κλειδί της απόδοσης του έργου. Όλες οι στιγμές της παράστασης, μεταφέρουν την ιστορία σε έναν τόπο μαγικό και σε χρόνο αδιευκρίνιστο, ωστόσο με όλα τα ισπανικά στοιχεία, που θα  μπορούσαν να είναι και ελληνικά ή παγκόσμια.

Πόθος, αγάπη, πόνος, πένθος.

Και κάπου εκεί, ο θεατής καλείται να πάρει αποφάσεις, να τοποθετηθεί απέναντι στις ποικίλες πραγματικότητες που αναδύονται από το έργο και τον κυκλώνουν.