Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ηριδανός το θεατρικό έργο της πρώτης Γαλλίδας φεμινίστριας Ολέμπ ντε Γκουζ, Η Σκλαβιά των νέγρων ή Το ευτυχές ναυάγιο, σε μετάφραση Νεκτάριου-Γεώργιου Κωνσταντινίδη και πρόλογο της Άννας Ταμπάκη, Ομότιμης Καθηγήτριας θεατρολογίας-ιστορίας του θεάτρου, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, ΕΚΠΑ.
Γραμμένο στα χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης (1789), το έργο αφηγείται μια ιστορία αγάπης δοσμένη στο αισθηματικό κλίμα της εποχής, που δίνει στην Ολέµπ τη δυνατότητα να εκφράσει τις περί δουλείας απόψεις της.
Η υπόθεση διαδραματίζεται σε ένα νησί του συμπλέγματος των Αντιλλών. Η περιοχή τελεί υπό γαλλική κυριαρχία. Περιγράφονται οι περιπέτειες δύο ερωτευμένων νέων, του Ζαµόρ και της Μιρζά, που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τον τόπο τους και να καταφύγουν σε ένα έρημο νησί. Το ναυάγιο ενός γαλλικού πλοίου θα επιφέρει σωρεία απροσδόκητων αποκαλύψεων οι οποίες και θα οδηγήσουν στο ευτυχές τέλος.
Το έργο -ινδιάνικο δράμα σε τρεις πράξεις και ένα ιντερμέδιο- παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη θεατρική σκηνή στο Παρίσι, στο Théâtre de la Nation, στις 28 Δεκεμβρίου 1789.
Ολέμπ ντε Γκουζ: Μια ‘αυτοδίδακτη’ φιλόσοφος
και µαχητική φεµινίστρια στα χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης
όπως γράφει χαρακτηριστικά η Άννα Ταμπάκη.
Το έργο Η Σκλαβιά των νέγρων ή Το ευτυχές ναυάγιο είναι η πρώτη σοβαρή καταγγελία κατά της υποδούλωσης των νέγρων που τους αποσπούσαν με βίαιο τρόπο από τον τόπο τους και τους μετέφεραν στον Νέο Κόσμο για να εργαστούν στις φυτείες του Νότου.
Η Ολέμπ ντε Γκουζ, έχοντας -καθώς ομολογεί και η ίδια- ελλιπή μόρφωση, όταν ήρθε στο επαναστατημένο Παρίσι εκμεταλλεύτηκε την ευφυΐα της και κατέκτησε μια θέση στην παριζιάνικη κοινωνία, ιδιαιτέρως στα λογοτεχνικά σαλόνια που διατηρούσαν γυναίκες. Σύντομα καθιερώθηκε ως γυναίκα των Γραμμάτων και δεν άργησε να εμπλακεί στον πολιτικό και ιδεολογικό στίβο.
Εκδίδει μαχητικά φυλλάδια υπέρ των αστικών και πολιτικών δικαιωμάτων των γυναικών, όπως το θέμα του γάμου και του διαζυγίου, των δικαιωμάτων των παιδιών, το ζήτημα της ανεργίας και της κοινωνικής ασφάλειας. Ένας άλλος τομέας στον οποίο έδωσε μεγάλη μάχη μέσω της γραφίδας της ήταν η θέση των νέγρων και το αίτημα της κατάργησης της δουλείας.
Άφησε ως παρακαταθήκη περισσότερες από 4.000 σελίδες: φυλλάδια, επιστολές, θεατρικά έργα, πολιτικά, φιλοσοφικά, ουτοπικά κείμενα και μανιφέστα.
