Η LCK ENTERTAINMENT θα παρουσιάσει την μαύρη κωμωδία “Catch the Butcher“ του Adam Seidel, που τάραξε τα θεατρικά νερά στο Broadway το 2015 όταν έκανε πρεμιέρα, από την Πέμπτη 2 Νοεμβρίου και κάθε Πέμπτη στο Θέατρο Μικρό Γκλόρια, σε σκηνοθεσία Λίνας Φούντογλου.
Ένα σπουδαίο έργο με στοιχεία που παραπέμπουν σε screwball comedy, παρουσιάζεται ως μαύρη κωμωδία με θριλερικά στοιχεία, υποδόρια κριτική στο κατεστημένο και καυστικό χιούμορ.
Λίγα λόγια για το έργο:
Με φόντο το Τέξας μιας περασμένης εποχής, ένας κατά συρροή δολοφόνος, ο Μπιλ, απαγάγει το δωδέκατο θύμα του. Η Νάνσυ μια νεαρή γυναίκα κλονισμένη ψυχικά από τη ρουτίνα ενός παγερού κόσμου ψάχνει το ουσιαστικό νόημα της ζωής. Οι δύο χαρακτήρες συνδέονται σε μία σχέση θύτη-θύματος ώσπου βρίσκουν σημεία ταύτισης και δοκιμάζουν να ξεφύγουν μαζί απ’ ό,τι πιστεύει ο κόσμος για εκείνους. Στην πορεία όμως συνειδητοποιούν τις δυσκολίες της καθημερινότητας ενός τυπικού ερωτικού ζευγαριού, την τάση για επιβολή εξουσίας στο πλαίσιο της αέναης μάχης των φύλων, καθώς και τη δική τους αδυναμία να ανταπεξέλθουν στο ρόλο των «φυσιολογικών» ανθρώπων. Μία γυναίκα η Τζόαν βρίσκεται στο δρόμο του ζευγαριού καταδεικνύοντας με κωμικό τρόπο τις δυσκολίες του γάμου σε ανθρώπινο επίπεδο αλλά και υπό τη σκιά της πατριαρχικής δομής της κοινωνίας. Μία πληροφορία που μαθαίνουν από εκείνη γίνεται η αφορμή για την αρχή του τέλους τους.
Σημαντικά συμβάλει στην παράσταση η πρωτότυπη μουσική από τον εξαίρετο συνθέτη Δημήτρη Μαραμή, ενώ η σχεδιάστρια φωτισμού Κατερίνα Μαραγκουδάκη τονίζει με φωτιστικές πινελιές τις πτυχές του έργου.
Τους ρόλους του Μπιλ, της Νάνσυ και της Τζόαν ερμηνεύουν οι ηθοποιοί Χρίστος Κοκαράκης, Λέα Κοντοστάνου-Βούλγαρη, η Ναταλία Αθανασιάδη και η φωνή του Παναγιώτη Κουντουρά.
ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ:
Η αρμονία των αντιθέσεων, το χιούμορ μέσα από το μακάβριο, ο ρομαντισμός μέσα από τον κυνισμό, η αφέλεια των ψυχοπαθητικών ηρώων, το παράλογο που όταν το ξανασκέφτεσαι μοιάζει απολύτως λογικό. Οι παράλογοι συνδυασμοί στο έργο CATCH THE BUTCHER του Adam Seidel, τα στοιχεία θρίλερ και οι κωμικοτραγικοί χαρακτήρες του, είναι αυτά που με σαγήνευσαν και με ώθησαν να κάνω την πρώτη μου σκηνοθεσία στο θέατρο. Στην παράσταση το σκοτεινό και το κωμικό παρουσιάζονται ταυτόχρονα, το παράλογο ακούγεται ως θέσφατο, ο θάνατος διακωμωδείται και ο έρωτας παρωδείται με αναφορές σε screwball comedy. Το normality, η κοινωνία, ο γάμος, η πατριαρχία, η τέχνη είναι τα κυρία θέματα που σαρκάζουν οι διάλογοι. Οι χαρακτήρες είναι αντιήρωες: η Νάνσυ είναι η ζωή δίχως νόημα, ο Μπιλ η διαστροφή μα και η τέχνη, η Τζόαν η γκροτέσκο ανία. Το κοινό στοιχείο τους είναι η τραγική μοναξιά που τους ωθεί να αναζητούν τη συγκίνηση ως επιβεβαίωση της ύπαρξης τους όπως επίσης και η ανημπόρια τους να ζήσουν αυτό που επιζητούν. Η Νάνσυ είναι η πιο αποφασισμένη σε αυτό που θέλει «έρωτας ή θάνατος» και εν αρχή φαίνεται ο θάνατος να δίνει τη σκυτάλη στον έρωτα. Ο έρωτας όμως, το μόνο ίσως αίσθημα που μας ανακουφίζει από τη σκέψη του θανάτου, πάντα και αυτός στο τέλος πεθαίνει. Θα μπορούσε όλη η παράσταση να είναι μία αλληγορία του καταδικασμένου έρωτα. Θα μπορούσε όμως να είναι και μία διαστροφική πραγματικότητα. Εξάλλου τι πιο παράλογο, σκοτεινό και κωμικοτραγικό από την ίδια τη ζωή
Λίνα Φούντογλου
