Η Βασιλική Μιχαλοπούλου ανέβηκε στη σκηνή του Σταυρού του Νότου Plus με το πρώτο της δίσκο «Ενδεχόμενα» και χάρισε στο κοινό μια μοναδική μουσική εμπειρία γεμάτη ενέργεια, ενθουσιασμό και δυνατές στιγμές.
Η νεαρή τραγουδίστρια, με το χαρακτηριστικό της πάθος και την αυθεντικότητα της, κατάφερε να κερδίσει την καρδιά των θεατών που βρέθηκαν στην ατμοσφαιρική γωνιά της οδού Φραντζή και Θαρύπου.
Η δυναμική είσοδος της Βασιλικής άναψε τη σπίθα για μια βραδιά γεμάτη χορό, τραγούδι και ενέργεια. Το «Περιμένω», το «Είναι Κρίμα» και το «Απ’ το λίγο που σε ξέρω», έχουν ήδη αγαπηθεί από τον κόσμο, ο οποίος συμμετείχε με ιδιαίτερο ενθουσιασμό, δημιουργώντας μια ζεστή ατμόσφαιρα.
Το άλμπουμ της Βασιλικής, τα «Ενδεχόμενα» σε συνεργασία με τον Γιώργο Καψάσκη, ο οποίος έχει γράψει τους στίχους και τη μουσική, αποτελεί ένα μελωδικό ταξίδι γεμάτο ευαισθησία, ένταση και συναισθηματικό βάθος, συνδυάζοντας παραδοσιακά και σύγχρονα μουσικά στοιχεία.
Η ζωντανή αλληλεπίδραση της Βασιλικής με το κοινό ήταν κάτι παραπάνω από προφανής, με τον ενθουσιασμό να είναι αμοιβαίος και την ενέργεια να κυλά από τη σκηνή στο κοινό και αντίστροφα.
Πέρα όμως από τα δικά της τραγούδια η τραγουδίστρια παρουσίασε και ωραίες διασκευές όπως την «Ηλιόπετρα» και το «Σιγά μην κλάψω», δύο αγαπημένων τραγουδιών που απέκτησαν νέα πνοή μέσα από σύγχρονες ενορχηστρώσεις.
Οι διασκευές αυτές προσέφεραν μια διαφορετική διάσταση στα γνωστά κομμάτια, δείχνοντας την ικανότητα της Μιχαλοπούλου να δένει το παλιό και το νέο με σεβασμό και πρωτοτυπία. Ένα σημαντικό στοιχείο που ξεχώρισα κατά τη διάρκεια της βραδιάς ήταν η ωραία χημεία της οικοδέσποινας με την μπάντα της που «έβγαζε» ένα αίσθημα ασφάλειας σε εκείνη.
Η έναρξη του δεύτερου μέρους έφερε το προσωπικά αγαπημένο μου «Θα ‘ρθει πάλι μια μέρα», από τα δικά της «Ενδεχόμενα», ενώ η ατμόσφαιρα ανέβηκε ακόμα περισσότερο με τραγούδια όπως το «Καίγομαι Καίγομαι», σε μια δυναμική διασκευή που μας κέρδισε. Το «Διαβατήριο» της ενθουσίασε το κοινό και ανέδειξε και τη λαϊκή της χροιά σε μια υπέροχη ερμηνεία.
Η εκρηκτική ερμηνεία της Βασιλικής στο «Μόνο εσένα έχω» προκάλεσε μια αποθέωση, και ο ενθουσιασμός του κοινού χτύπησε κόκκινο μαζί με έντονες επευφημίες. Το «Μόνο εσένα έχω», ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του άλμπουμ της, απέκτησε ακόμη μεγαλύτερη συναισθηματική ένταση, όταν ο κόσμος τραγούδησε μαζί της τους στίχους, αποδεικνύοντας μια ιδιαίτερη και αμφίδρομη αλληλεπίδραση.
Τα χάλκινα
Η ζωντάνια της Βασιλικής αποτυπώθηκε στην έντονη σκηνική της παρουσία και στη συνεχή κίνησή της η οποία φάνηκε ακόμα καλύτερα στο «άτυπο» τρίτο μέρος της συναυλίας όταν τα χάλκινα όργανα πήραν τον πρώτο ρόλο, που κάτι που η ίδια η τραγουδίστρια φαίνεται να αγαπά ιδιαίτερα, καθώς προέρχεται από την Ημαθία, μια περιοχή με έντονη μουσική παράδοση.
Η ενέργεια τόσο επί σκηνής όσο και στο κόσμο εκτοξεύθηκε ακόμα περισσότερο με τραγούδια όπως το «Βενζινάδικο» και το «Να ταν η χαρά οικόπεδο», με το κοινό να χορεύει, να τραγουδά και να απολαμβάνει κάθε στιγμή.
Το φινάλε της συναυλίας ήταν γεμάτο ενθουσιασμό, με ένα ατελείωτο τραγούδι σε κάθε γωνία του Σταυρού του Νότου, ζητώντας παράλληλα και encore μέσα σε αποθέωση.
Η Βασιλική δε χάλασε χατίρι και ερμήνευσε ξανά το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου «Ενδεχόμενα». Οι επευφημίες δεν σταμάτησαν και όλοι, χωρίς εξαιρέσεις, συμμετείχαν στον τελευταίο αυτό χορό της βραδιάς, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα συλλογικής χαράς και δημιουργικότητας.
Μια υπόσχεση για το αύριο
Η μουσική βραδιά στον Σταυρό του Νότου Plus αποτέλεσε μια γιορτή της μουσικής και μια ακόμη απόδειξη της ανοδικής πορείας της Βασιλικής Μιχαλοπούλου. Φαίνεται πως ο πρώτος της δίσκος έχει αγκαλιαστεί από το κοινό. Η ενέργεια της επί σκηνής σε κερδίζει και δείχνει πως έχει έρθει για να αφήσει το δικό της μουσικό αποτύπωμα. Το κοινό, την στηρίζει στα πρώτα της βήματα και η ίδια έχει την προοπτική να αποτελέσει μια ενδιαφέρουσα και ξεχωριστή φωνή στο ελληνικό τραγούδι.
Μαζί της ήταν οι μουσικοί Αλέξης Στενάκης (πλήκτρα), Τάσος Γιαννούτσος (κιθάρα), Γιώργος Κάστανος (πνευστά), Χρήστος Χλιούρας (τύμπανα) και Αλέξης Νασσάτι (μπάσο)
