‘Εγραψαν για την παράσταση
Η τετ α τετ συνάντηση ηθοποιού και θεατή είναι η ασυναγώνιστη γοητεία των θεατρικών μονολόγων, αυτή η μαγική συνθήκη κατά την οποία μία μόνο φυσική παρουσία επί σκηνής γεμίζει ολόκληρη την αίθουσα και μοιάζει να συνδιαλέγεται με τον καθένα ξεχωριστά· τουλάχιστον, όταν αυτό που συντελείται στο σανίδι δεν είναι μία επίδειξη τεχνικής ή ταλέντου, αλλά μια βαθιά εσωτερική διαδικασία που εκπέμπεται προς τα έξω, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του Γιώργου Νινιού, που ερμηνεύει το τελευταίο έργο του Βασίλη Κατσικονούρη. Ο ηθοποιός επωμίζεται και τη σκηνοθεσία σε συνεργασία με την Ερμίνα Κυριαζή: είναι απαραίτητο ένα παράλληλο, δεύτερο βλέμμα όταν οι ρόλοι ηθοποιού και σκηνοθέτη ταυτίζονται, και στη συγκεκριμένη παράσταση ίσως υπάρχει το επιπλέον όφελος από την παρουσία της γυναικείας οπτικής σε μια καθαρά “ανδρική υπόθεση.
Τώνια Καράογλου, 20/10/2022, | https://www.athinorama.gr/author/tonia-karaoglou/
Ο Βασίλης Κατσικονούρης μας συστήνει έναν ακόμη ραγισμένο ήρωα. Ο “Τσιτάχ“ δεν διαφέρει από τους περισσότερους χαρακτήρες των έργων του συγγραφέα. Λίγο πριν την πτώση του και κουβαλώντας επάνω του όλες τις κατάρες του κόσμου αυτό που αναζητεί είναι η λύτρωση. Μια ανάσα που πριν το τέλος θα του χαρίσει μια στιγμή προσωπικής αθανασίας. Ένα ύψωμα που παζαρεύει με ενοχές, προσδοκίες και ματαιώσεις… Το κείμενο ακροβατεί ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα εξασφαλίζοντας τις απαραίτητες παύσεις που χρειάζονται για να αφεθείς σε έναν τόσο αιχμηρό μονόλογο που δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω.
Ειρήνη Δρίβα, 12/10/2022, Είδαμε το “Τσιτάχ. Η ερημιά του τερματοφύλακα” του Βασίλη Κατσικονούρη – OIafaq (olafaq.gr)
Υπάρχουν παραστάσεις πολυπρόσωπες για τις οποίες δεν έχει να πει κανείς πολλά πράγματα μετά. Και υπάρχουν και μονόλογοι που καταφέρνουν μέσα σε μία το πολύ μιάμιση ώρα, ν’ αγγίξουν έναν ολόκληρο κόσμο. Μια τέτοια περίπτωση μονολόγου είναι το νέο έργο του Βασίλη Κατσικονούρη «Τσιτάχ. Η ερημιά του τερματοφύλακα», που παρουσιάζεται στο θέατρο «Σταθμός», με πρωταγωνιστή τον Γιώργο Νινιό, ο οποίος σκηνοθετεί την παράσταση μαζί με την Ερμίνα Κυριαζή.Τα κίνητρά μου για να το δω ήταν δύο: το νέο έργο του Βασίλη Κατσικονούρη, και, βέβαια, ο Γιώργος Νινιός επί σκηνής, στην οποία κάνει αραιές εμφανίσεις. Στη σκηνή του «Σταθμού» ελάχιστα αντικείμενα: ένα μαθητικό θρανίο και κάπου δίπλα μια τεράστια μαριονέτα, με ποδοσφαιρική αμφίεση.
‘Ολγα Σελλά, 23/10/2022, https://www.oanagnostis.gr/tsitach-ena-keimeno-diamanti-mia-ermineia-diamanti-tis-olgas-sella/?fbclid=IwAR1ny6ClVcOtkv5yG0E9WzO_bOmiyxQWfQYC8EXZjp7_evkJz0ag141SKJw
Ο Νινιός για εμένα ερμηνεύει με μια αφοπλιστική ωριμότητα τον ρόλο του, ισορροπώντας απίστευτα μεταξύ χιούμορ, ελαφρότητας και συγκίνησης, αναδεικνύοντας υπέροχα το κείμενο του Κατσικονούρη και θίγοντας “δύσκολα” θέματα όπως η ματαίωση, η μοναξιά, η αξιοπρέπεια, οι προσωπικές και επαγγελματικές ήττες, η άνοδος και η πτώση. Η σκηνοθεσία της Ερμίνας Κυριαζή προσφέρεται για πολλές και διαφορετικές αναγνώσεις, βοηθώντας σε να ανακαλύψεις όλα τα επίπεδα, μέσα από συνεχείς συναισθηματικές εναλλαγές, βλέποντας παράλληλα όλη την ελληνική κοινωνία «μέσα από την κλειδαρότρυπα». Το σκηνικό λιτό, χωρίς τίποτα το περιττό, σε κάνει «συμπαίχτη» και «συνταξιδιώτη» σε μια υπέροχη παράσταση που προτείνω να μη χάσει κανείς!
Ευδοκία Βαζούκη, 23/10/2022, Hot or Not #34: Όσα μας άρεσαν και όσα μας «χάλασαν» αυτή την εβδομάδα – Monopoli.gr
Με μια εξαιρετική έρευνα στην καταγωγή, τις καταβολές και το ποιόν του χαρακτήρα, ο Γιώργος Νινιός αποδίδει εξαιρετικά τον ρόλο που επωμίζεται, μεταμορφωμένος φωνητικά και σωματικά, με βλέμμα θολό που σε διαπερνά, μετατρέποντας αυτοστιγμεί τους θεατές σε κομπάρσους, στον ρόλο των άφωνων μαθητών που παρακολουθούν την ομιλία του στην τάξη τους. Μόνος του, σε ένα θρανίο, απέναντι από μαθητές και δάσκαλο, δίπλα σε μια γιγαντιαία μαριονέτα-ρέπλικα του ίδιου, που τον παρακολουθεί βουβά, λες και έχει ζωντανέψει ο παιδικός του εαυτός (σκηνογραφική ιδέα: Ερμίνα Κυριαζή, φωτισμοί: Βασίλης Πετεινάρης), ο Γιώργος Νινιός αφήνεται σε ένα αξεπέραστο ρεσιτάλ που πλάθει εικόνες, ήχους και στιγμές που μοιάζουν να ζωντανεύουν στο μυαλό σου, πιο μόνος από ποτέ, σαν να ικετεύει για μια αντίδραση από το ακροατήριό του, γνωρίζοντας όμως πως είναι σαν να μιλά στον εαυτό του στον καθρέφτη. Μαχαιριά το φινάλε, κι ας μην θέλεις να πιστέψεις πως τελείωσε, αφού μέσα σου πιστεύεις πως το έργο έχει μόλις αρχίσει.
Μάνος Θηραίος, 16/10/2022, Είδαμε την παράσταση | Τσιτάχ. Η ερημιά του τερματοφύλακα | UrbanLife.gr
Πραγματικά, ο Γιώργος Νινιός είναι από τους λίγους ηθοποιούς που εκπέμπουν τόσο έντονα συναισθήματα ακόμα και χωρίς να εκφέρει λόγο. Μόνο με τις μούτες του, με το κούνημα του κεφαλιού του, με τη σιωπή του και το βλέμμα του. Πόσο μάλλον όταν κρατάει στα χέρια του και συσκηνοθετεί με την Ερμίνα Κυριαζή έναν τέτοιο μονόλογο ενώ υπογράφει και τη μουσική του μαζί – μουσική λαϊκή του πόνου, ανεπιτήδευτη όπως κι ο ίδιος (ο Γιώργος Νινιός είναι και γνωστός μουσικός εκτός από ηθοποιός)… Πρόκειται αναμφισβήτητα για ένα έργο με πολύ «ψαχνό», τροφή για σκέψη και συζήτηση καθώς το κοινό ανακαλύπτει αθέατες πλευρές της ανθρώπινης ψυχής, έτσι όπως αυτή ακροβατεί πάνω στο τεντωμένο σκοινί της επιβίωσης, υλικής και ψυχικής. Και λαμβάνει σάρκα και οστά με τον πιο ζωντανό και διαπεραστικό τρόπο στη σκηνή του θεάτρου «ΣΤΑΘΜΟΣ» από αξιόλογους συντελεστές.
Μαρίνα Αποστόλου, 15/10/2022, https://logotexnikosteki.blogspot.com/
Το γέλιο στην παράσταση βγαίνει αβίαστα, αν και σε κάποια σημεία χρειάζεται μια άλφα γνώση για να καταλάβει κανείς τις αναφορές όπως με τον ποδοσφαιριστή Άμλετ (με τον γνωστό ήρωα του Shakespeare). Αυτή η αρτιότητα όμως του κειμένου να μην στερεί από τον θεατή ούτε το χαμόγελο αλλά ούτε και το δάκρυ δημιουργεί την χημεία, που είναι και το τρίτο στοιχείο που χρειάζεται ένας θεατρικός μονόλογος για να λειτουργήσει. Πρόκειται για μια παράσταση που τα πρώτα της λεπτά δεν προδίδουν με τίποτα το συγκινησιακό φορτίο που καλείται να ζήσει ο θεατής στο τέλος και που είναι αυτό που τον ανταμείβει. Είναι μια ολοκληρωμένη και μεστή ερμηνεία από τον Νινιό και άξια να σας κάνει να τον δείτε, ακόμα και αν είναι η πρώτη σας φορά. Η παράσταση παρουσιάζεται στο Θέατρο Σταθμός, σε σκηνοθεσία από την Ερμίνα Κυριαζή και τον Γιώργο Νινιό.
Xρήστος Βασιλακόπουλος, 20/10/2022, | Τσιτάχ Η Ερημία του Τερματοφύλακα – Pasta Flora (pastafloramag.gr)
Το καταπληκτικό κείμενο του μάστορα του είδους Βασίλη Κατσικονούρη έγινε παράσταση από τον ίδιο τον πρωταγωνιστή και την κυρία Ερμίνα Κυριαζή. Και σε αυτή την παράσταση ο ηθοποιός άστραψε και βρόντηξε! Ξεσκέπασε όλο το χάλι, έδειξε όλη τη βρωμιά κάτω απ’ το χαλάκι. Δεν είναι όλα όπως νομίζαμε. Ούτε κατά διάνοια. Και εκεί ποντάρει το κείμενο. Να αναδείξει μια κατάσταση που θυμίζει μακρινή, είναι όμως κοντά μας. Στη γειτονιά. Ο βαρύς, κατά τι άξεστος, αλλά και τόσο κύριος τερματοφύλακας, δεν φοβήθηκε ποτέ. Ούτε όταν έφαγε κλωτσιά στα μούτρα και βρέθηκε στο νοσοκομείο. Δεν έμαθε ποτέ να λέει όχι, δεν «διδάχτηκε» ποτέ να αποφεύγει τις κακοτοπιές. Ήταν πάντα εκεί, για τους συμπαίχτες του και την ομάδα του. Όπως ήταν πάντα εκεί για τον νταλκά του, τη γυναίκα της ζωής του. Κι αν τα σκάτωσε; Κι αυτό από το φιλότιμό του προήλθε. Και την ανάγκη του να κάνει τη ζωή τους καλύτερη. Εμφανίστηκε σαν ήρωας και έφυγε σαν αποδιοπομπαίος τράγος. Πόσο γρήγορα ξεπέφτουν τα είδωλα, ε; Κι όμως… Ο Τσιτάχ, ο τερματοφύλακας που θα μπορούσε να είναι αφίσα σε όλα τα αγορίστικα δωμάτια, αποτελεί αυτό που ίσως να μοιάζει κάπως με κάτι που ήταν κάποτε. Όταν σβήνουν τα φώτα υπάρχει μόνο το σκοτάδι. Και δεν είναι ο καλύτερος σύμμαχος. Ο Νινιός γεμίζει τα αυτιά μας και τις ψυχές μας με συγκίνηση. Ο λόγος του είναι ακριβώς εκείνος που πρέπει. Άκαμπτος, ευθύς, αληθινός. Ζωγραφίζει ένα μίζερο τώρα και ένα απαισιόδοξο αύριο. Όπου φτωχός κι η μοίρα του… Οι πολλές χιουμοριστικές στιγμές, κατά τη διάρκεια του μονολόγου, είναι το αλατοπίπερο, είναι η ζωή εκπεφρασμένη σε ατάκες. Το τραγούδι του είναι σχεδόν λυτρωτικό. Δεν χρειάζεται να πω περισσότερα. Θα πάτε, θα το δείτε και θα με θυμηθείτε. Όλοι οι άνθρωποι είναι ήρωες στα όνειρα. Άλλοι πάλι, μερικοί μόνο, είναι μήνυμα από μόνοι τους.
Κώστας Κούλης, 11/10/2022, Βρεθήκαμε στο Θέατρο Σταθμός – Τσιτάχ. Η ερημιά του τερματοφύλακα (noizy.gr)
Την παρουσία του Τσιτάχ στη σκηνή ισορροπεί μια μαριονέτα. Ίσως να είναι ο ίδιος στη νεότητά του; Ίσως να είναι οι ποδοσφαιριστές ως μαριονέτες ενός συστήματος; Προσέξτε το παιχνίδι με τα φώτα. Ο παλιός Τσιτάχ και ο τωρινός συνομιλούν. Και κάπου μέσα στη διήγηση παίζει και ένα σέντερ μπακ από τη Δανία, ο Άμλετ. Το εύρημα είναι ενδεικτικό της ιδιοφυούς γραφής του Βασίλη Κατσικονούρη. Δεν θα σας πω ολόκληρη την ιστορία, μα θα το προτείνω ανεπιφύλακτα, καθώς αποτελεί ένα όμορφο ταξίδι σε έννοιες που μας απασχολούν. Ο Τσιτάχ βιώνει την ερημιά του τερματοφύλακα, τη μοναξιά μετά το τέλος της καριέρας. Περήφανος, μα και εξευτελισμένος για λίγα χρήματα. Μόνο ένα αναμνηστικό έχει: μια μπάλα από εκείνο το θρυλικό ματς μέσα στη λάσπη. Και αυτήν θα την αφήσει στα παιδιά. Θα γελάσετε και θα συγκινηθείτε. Υπάρχει κάτι πιο ζωντανό από αυτό;
‘Άρης Γαβριελάτος, 10/10/2022, https://a8inea.com/o-giorgos-ninios-os-tsitach-sto-theatro-stathmos-pezi-megali-bala/
ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΑΘΜΟΣ
site:http://stathmostheatro.gr/
e-mail:stathmostheatro@gmail.com
https://www.facebook.com/theatrostathmos2
https://www.instagram.com/theatro_stathmos/
