“ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΛΩΡΗΣ ΜΟΥ” ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΡΙΤΗ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΦΟΥΡΝΟΣ

Σκηνοθετικό Σημείωμα

Κάπου  ανάμεσα σε Κόλαση και σε Παράδεισο….

Μέσα σε ένα μουσείο.

Ένας  Ξεναγός μας παρουσιάζει ένα σπάνιο έκθεμα. Τον Ναύτη.

Εκεί απ’ όπου ξεκινάει ένα ταξίδι σε πελάγη μνήμης και φαντασίας. Μέσα σε μια θάλασσα, πότε άγρια και πότε όχι, ξεπηδάνε σαν σκιές οι μνήμες και τα μυθικά τέρατα, οι φόβοι και τα πάθη, οι παλιές κι οι νέες αγάπες. Έχοντας ως οδηγό τη ζωή του Ναύτη, με τον Ξεναγό να ρίχνει άγκυρες της δικής του ζωής και σκέψης, το παρελθόν συνδέεται με το παρόν και το μέλλον. Οι δύο χαρακτήρες, κατά τη διάρκεια του έργου, μας μιλούν για ταξίδια, για στάσεις, για λιμάνια, για ζωές. Διακαής τους πόθος να ανακαλύψουν τι σημαίνει ελευθερία και πώς χαράσσει κάποιος τη δική του ρότα στη ζωή… γιατί όχι και στο θάνατο. Αυτό το ταξίδι  αποτελεί έναν ναυτικό κόμπο που συνδέει τον μύθο με την πραγματικότητα, το αληθινό με το φαντασιακό. Το έκθεμα αυτό δεν είναι απλώς μια εικαστική εγκατάσταση: είναι ένα σπίτι, ένα πλοίο, ένα ναυάγιο, είναι ο χώρος συνάντησης με τη θαλπωρή, τη μητρική γλώσσα, τη συλλογική μνήμη, είναι ο άνθρωπος δεμένος με τους φόβους του, τις επιθυμίες του, τις αμφιβολίες του, αλλά και ένας τόπος ανάπαυσης, όλων αυτών που δεν ανήκουν, ή δεν θέλουν να ανήκουν, ούτε στην Κόλαση ούτε στον Παράδεισο.

                                                            Γιάννης Βαρβαρέσος