“ΣΟΛΝΕΣ Ο ΠΡΩΤΟΜΑΣΤΟΡΑΣ” ΚΑΘΕ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΚΜΗΝΗ

«Υψηλή επώδυνη τύχη να παλεύεις για το ανέφικτο».

(“Hohes schmerzliches Gluck- um das Unerreichbare zu ringen”)

Ένας νέος, φτωχός, άνδρας, ο Χάλβαρντ Σόλνες, θεωρεί αποστολή του στη γη να δημιουργεί ναούς και καμπαναριά. Όταν ολοκληρώνει το καμπαναριό στην παλιά εκκλησία, στο Λύσενγκερ, σκαρφαλώνει στην κορυφή του για να κρεμάσει το στεφάνι στο δημιούργημα του ακολουθώντας το έθιμο.

Μόλις όμως φτάνει στην κορυφή….

Πολλά χρόνια μετά, βρίσκουμε τον Σόλνες, τον Πρωτομάστορα, όπως ο ίδιος αποκαλεί τον εαυτό του, παντρεμένο με την Αλίνα,  πετυχημένο και πλούσιο έχοντας σταματήσει να χτίζει τον οίκο του Κυρίου για να χτίσει σπίτια για ανθρώπους.

Και ενώ θα έπρεπε να είναι ευτυχισμένος που πέτυχε , δεν είναι….

Άγρια όνειρα στοιχειώνουν τον ύπνο του, σκοτεινές σκέψεις τον ταλαιπωρούν και τον τρομάζουν. Τύψεις και ενοχές τον συντροφεύουν. Ενώ ταυτόχρονα ένας νέος άνδρας, ο Ράγκνερ, έρχεται για να του πάρει τη θέση.

Μια τεράστια πάλη ξεκινά μέσα του, μια διαμάχη , μια προσπάθεια να βρει τον εαυτό του. Ένας εσωτερικός διάλογος, μια ικεσία  για λύτρωση.

Η Χίλντα Βάνγκελ μια «αινιγματική» φιγούρα, μπαίνει στη ζωή του και ζητά επίμονα να πάρει το «Βασίλειό» της.

Και τότε…

Αποκαλύψεις, εξομολογήσεις και αλήθειες που πληγώνουν ξετυλίγουν το κουβάρι της ζωής του.

Είναι ο Σόλνες ένας ανεστραμμένος Φάουστ;

Έμειναν εκεί , οι δύο τους.

Και όταν οι μέρες του χειμώνα, πέρασαν

Το σπίτι κάηκε.

Και οι εκείνοι έπρεπε να βουτήξουν στις στάχτες.

Υπάρχει κάτι εκεί μέσα.

Που δεν μπορεί να καεί.

Σκηνοθετικό Σημείωμα

 Ο άνθρωπος έχει βαθιά ριζωμένο μέσα του το αίσθημα του ανικανοποίητου.

Είναι κομμάτι της φύσης του, που γιγαντώνεται μέσα στην ήδη νοσηρή κοινωνία.

Σόλνες ο Πρωτομάστορας, ένα πλάσμα χαμένο στην ματαιοδοξία του.

Ζητά όλο και πιο πολλά και είναι έτοιμος να θυσιάσει την ευτυχία, την αγάπη, την φιλία, την ψυχή του για να αποκτήσει δύναμη, εξουσία, χρήματα και ένα όνομα που θα μείνει στους αιώνες.

Ο Σόλνες είναι το ανεστραμμένο είδωλο του Φάουστ στον καθρέφτη του Ίψεν.

Οι ξεχωριστές διαδρομές του Φάουστ και του Σόλνες συναντιούνται στο κομβικό σημείο του απολογισμού της ζωής τους.

Η δίψα για την νιότη. Η ενοχή για το παρελθόν. Η ανάγκη για λύτρωση. Μια  Ευχή. Ο Θεός.

Ο  σκηνικός χώρος αρχίζει να αλλάζει, ακολουθώντας την Θεία κωμωδία του Δάντη (Κόλαση – Καθαρτήριο – Παράδεισος), ενώ ο κεντρικός ήρωας, Σόλνες, κάνει βουτιά μέσα στην ψυχή του και χωρίζεται στα δύο.

Δυο άνδρες ως ένας επί σκηνής παλεύουν για το ποιος θα κυριαρχήσει και άλλοτε βοηθούν ο ένας τον άλλον και εκεί που ο ένας αδυνατεί , ο άλλος αναλαμβάνει δράση.

Αν μπορούσε να βγει από μέσα μας ο άλλος μας εαυτός θα φανερώνονταν οι σκέψεις, οι κρυφές μας επιθυμίες  και η σύγκρουση που συντελείται στην ψυχή μας.

Αποσπάσματα από τον Φάουστ του Γκαίτε, την Θεία Κωμωδία του Δάντη (Κόλαση –  Καθαρτήριο – Παράδεισος ), στίχοι από την ποίηση του Χένρικ Ίψεν και στοιχεία από την λαϊκή παράδοση και την μυθολογία της Νορβηγίας, που επηρέασαν βαθιά τον συγγραφέα, χρησιμοποιήθηκαν στην διαμόρφωση του τελικού κειμένου «Σόλνες ο Πρωτομάστορας»