ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ ΚΑΝΕΙ Η ΝΕΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΙΟΛΗΣ ΑΝΔΡΕΑΔΗ ΣΤΙΣ 2, 3 ΚΑΙ 4 ΜΑΪΟΥ

22/04/2024 27

Μετά τη μεγάλη επιτυχία και το τριπλό sold out του πρότζεκτ «The Artaud Diptych» την περασμένη άνοιξη στο THE TANK THEATER της Νέας Υόρκης, η διεθνής Ελληνίδα σκηνοθέτις Ιόλη Ανδρεάδη επιστρέφει με νέα παράσταση τον προσεχή Μάιο στο φημισμένο θέατρο του Μανχάταν, σκηνοθετώντας για πέμπτη συνεχή σεζόν στη σημαντικότερη θεατρική πόλη του κόσμου.

“THE CENCI FAMILY” ονομάζεται η παράσταση η οποία εντάσσεται στο φετινό πλούσιο ρεπερτόριο του THE TANK THEATER και παρουσιάζεται στο νεοϋρκέζικο κοινό με αγγλικούς υπέρτιτλους, στην Κεντρική Σκηνή του θεάτρου στις 2, 3 και 4 Μαΐου .

Ένα νέο ελληνικό θεατρικό έργο, γραμμένο το 2015 από την Ιόλη Ανδρεάδη και τον Άρη Ασπρούλη, εμπνευσμένο από το ρηξικέλευθο πνεύμα του Αντονέν Αρτώ και την πραγματική ιστορία της πρώτης γυναίκας που τσάκισε την πατριαρχεία και δολοφονήθηκε για αυτό.

Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης το 2015 και στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης το 2022, αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές. Στο νέο αυτό ανέβασμα που δημιουργήθηκε αποκλειστικά για το THE TANK THEATER το εξαιρετικό καστ αποτελούν η Κωνσταντίνα Τάκαλου, η Ιφιγένεια Καραμήτρου και ο Θάνος Κόνιαρης.

Η παράσταση, την οποία έχουν ήδη υποδεχθεί με ιδιαίτερη θέρμη τα αμερικάνικα μίντια, πραγματοποιείται με την ευγενική χορηγία του Κοινωφελούς Ιδρύματος Γεωργίου και Βικτωρίας Καρέλια και υπό την αιγίδα του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη.

Επισκεφτείτε την επίσημη παρουσίαση της παράστασης στο site του THE TANK THEATER στο https://thetanknyc.org/calendar-1/the-cenci-family και παρακολουθήστε εδώ το επίσημο video trailer https://youtu.be/fx3rx7EIOjQ.

Δείτε τι έγραψε το αμερικάνικο «Broadway World» για την παράσταση

https://www.broadwayworld.com/off–off–broadway/article/THE–CENCI–FAMILY–to–Play–The–Tank–in–May-20240414

Η παράσταση στο official website του THE TANK THEATER

https://thetanknyc.org/calendar-1/the-cenci-family

Εισιτήρια / Tickets

AudienceView Professional (ovationtix.com)

IOLI ANDREADI & ARIS ASPROULIS

THE CENCI FAMILY

THE TRUE STORY OF THE FIRST GIRL WHO SMASHED PATRIARCHY AND WAS MURDERED FOR IT

DIRECTED BY IOLI ANDREADI

THE TANK THEATER

312 W 36th St, New York, NY, 10018

Thursday, May 2

Friday, May 3

Saturday, May 4

7pm

STARRING

KONSTANTINA TAKALOU

IFIGENEIA KARAMITROU

THANOS KONIARIS

Η πλοκή

Ρώμη, 1599. Ο Κόμης Τσέντσι είναι ο πλουσιότερος άντρας της εποχής. Είναι έξυπνος, ασεβής και κυνικός. Είρωνας και σκωπτικός. Οι φήμες για εκείνον οργιάζουν. Λέγεται, πως οι φρίκες του δεν έχουν προηγούμενο και πως οι ορέξεις του, παρά την ηλικία του, δεν γνώρισαν ακόμη το μέτρο. Ένα βράδυ, ο Τσέντσι δέχεται μια απρόσμενη επίσκεψη. Στο Μέγαρό του καταφτάνει ο απεσταλμένος διαπραγματευτής του Πάπα, Σινιόρ Καμίλο. Ο Κόμης δυσκολεύεται να βρει το καλό στις προθέσεις του απρόσκλητου επισκέπτη και η βροχή που τον συνοδεύει δεν μοιάζει με αγαθό οιωνό. Ο Σινιόρ Καμίλο, συμβουλεύει τον Τσέντσι, πως αν επιθυμεί να παραμείνουν άγνωστα τα μέχρι τώρα εγκλήματά του, οφείλει άμεσα να παραχωρήσει στο Βατικανό το ένα τρίτο της περιουσίας του. Ο γέρο-Τσέντσι, παρά τις αντιρρήσεις του, έκπληκτος από την πρόταση της Ιεράς Εξέτασης να φιμωθεί με τον ίδιο του τον χρυσό, αποφασίζει να συνθηκολογήσει. Στο όνομα, όμως, αυτής της συνθηκολόγησης -και αφού το χρυσάφι που παραχωρεί μοιάζει αρκετό για μερικά εγκλήματα ακόμα- σχεδιάζει το ανομολόγητο: ένα τεράστιο όργιο, όπου θα σκοτώσει τους δυο του γιους και θα σπιλώσει την τιμή της μονάκριβης κόρης του, της Βεατρίκης Η ατιμασμένη κόρη του είναι και η μόνη σε ολόκληρη τη Ρώμη που έχει το θάρρος να τον εκδικηθεί για τα ανομήματά του. Η πατριαρχεία, όμως, είναι μια εξουσία χωρίς δικαιοσύνη και επιστρέφεται σ’ όποιον την πολεμά. Το ικρίωμα που την περιμένει είναι ζεστό. Και η ιστορία είναι πραγματική.

Λίγα λόγια για το έργο

Η «Οικογένεια Τσέντσι» γράφτηκε την άνοιξη του 2015 από την Ιόλη Ανδρεάδη και τον Άρη Ασπρούλη. Είναι ένα νέο θεατρικό έργο που εμπνέεται από την πραγματική ιστορία της οικογένειας Τσέντσι, τους «Τσέντσι» του Αντωνέν Αρτώ και το ομώνυμο χρονογράφημα του Σταντάλ. Το έργο αποπειράται να παρουσιάσει ένα γεγονός του 16ου αιώνα στο σήμερα, με έναν τρόπο διαμεσολαβημένο και χωροταξικά περιορισμένο, τοποθετώντας τους ήρωες εγκλωβισμένους σε μια ιδεατή βιτρίνα, η οποία τους προσδίδει κύρος, αλλά τους αφαιρεί κάθε διέξοδο φυγής.

Οι Τσέντσι (Les Cenci) του Αρτώ αποτέλεσαν έργο-ορόσημο για το λεγόμενο «Θέατρο της Σκληρότητας» και το κείμενό του θεωρήθηκε υψηλής δραματουργικής δύναμης και μεγάλης επιρροής σε πολλαπλά πεδία και κινήματα των τεχνών του 20ου αιώνα. Στο πρώτο ανέβασμα του έργου, το οποίο πραγματοποιήθηκε από τον Αρτώ στις 7 Μαΐου του 1935, η παράσταση κρίθηκε ως αποτυχία από κοινό και κριτικούς κι έμεινε στην σκηνή μόνο για 17 βράδια. Τον ρόλο του Κόμητα Τσέντσι ερμήνευε ο ίδιος ο Αρτώ, ο οποίος μετά την οικονομική καταστροφή του εγχειρήματος απογοητεύτηκε τόσο που αποφάσισε πως δε θα ξανασκηνοθετήσει για το θέατρο ποτέ.

Τα πάθη της οικογένειας των Τσέντσι, τα φρικαλέα εγκλήματα του Κόμη Τσέντσι και η γενναία και τραγική αυτοθυσία της 16χρονης Βεατρίκης, αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για κορυφαίους ποιητές, στοχαστές και ζωγράφους όπως ο Σέλλεϋ, ο Σταντάλ, ο Μοράβια, ο Αρτώ και η Αρτεμισία Τζεντιλέσκι.

Η «Οικογένεια Τσέντσι» αποτελεί μέρος της τριλογίας θεατρικών έργων των συγγραφέων Ιόλης Ανδρεάδη και Άρη Ασπρούλη με τίτλο «The Artaud Trilogy», τα οποία εμπνέονται από τη σκέψη, τη ζωή, το έργο και την προσωπικότητα του σπουδαίου καλλιτέχνη, μεταρρυθμιστή και διανοητή, με την ελληνική καταγωγή, Αντονέν Αρτώ. Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης το 2015 και ύστερα στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης το 2022, αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές. Κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από την Κάπα Εκδοτική σε πρόλογο της ποιήτριας Γλυκερίας Μπασδέκη.

Το ανέβασμα της παράστασης στη Νέα Υόρκη πραγματοποιείται με την ευγενική χορηγία του Κοινωφελούς Ιδρύματος Γεωργίου και Βικτωρίας Καρέλια και υπό την αιγίδα του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη.

Τα 14 θεατρικά έργα της Ιόλης Ανδρεάδη και του Άρη Ασπρούλη

Πρωτότυπα

2015 & 2022 & 2023 & 2024– «Artaud / Van Gogh» (Θέατρο Τέχνης & Θέατρο Σημείο & The Tank Theater – New York & International Monodrama Festival, Sofia, Bougaria)
2015 & 2022 – «Οικογένεια Τσέντσι» (Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης & Θέατρο Τέχνης)
2016 – «210.000 οκάδες βαμβακιού. Μια παράσταση στο αρχείο» (Ιστορικό Αρχείο ΠΙΟΠ)
2016 – «Young Lear» (Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, Πειραιώς 260)
2019 – «Στη μνήμη ενός μικρού παιδιού» (Άσυλο Ανιάτων, Αθήνα & Jubilee Theater – University of Roehampton – London UK)
2021 & 2022 – «Φιλική Εταιρεία. Η Αδελφότητα πίσω από την Επανάσταση» (Μουσεία ΠΙΟΠ & The Tank Theater – New York)
2022 & 2023 & 2024 – «Κόκκαλο» (Θέατρο Τέχνης & Θέατρο Σημείο & The Tank Theater – New York & International Monodrama Festival, Sofia, Boulgaria )

Διασκευές

2017 – «Ένας άνθρωπος επιστρέφει στην πατρίδα του πιστεύοντας ότι θα τον σκοτώσουν και τον σκοτώνουν» – μια τελετουργική διασκευή για δύο πρόσωπα πάνω στο “Murder in the Cathedral” του T.S. Eliot σε μετάφραση Γιώργου Σεφέρη (Θέατρο Τέχνης)
2017-2019 – «Όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα» των Duncan McMillan και Jonny Donahoe (Θέατρο του Νέου Κόσμου & The Hellenic Center – London)
2017-2019 – «Ίων» του Ευριπίδη (Φεστιβάλ Φιλίππων, Ακρόπολη, Δελφοί & The Tank Theater – New York)
2018 – «Μισάνθωπος» του Μολιέρου (Σύγχρονο Θέατρο, Αθήνα)
2019-2020 – «Πόλεμος και Ειρήνη» του Λ. Τολστόι (Δημοτικό Θέατρο Πειραιά)
2020 – «Περηφάνια και Προκατάληψη» της Τζέην Ώστεν (Θέατρο Αλκυονίς)
2020 & 2022 & 2023 – «Ελένη» του Ευριπίδη (Φεστιβάλ Φιλίππων & Θέατρο Ροές & Plovdiv Drama Theatre – Bulgaria)

Έγραψαν για την παράσταση

Παράσταση αισθητικής και φορμαλιστικής υπεροχής. Σκύβοντας με επιστημονική επιμέλεια και καλλιτεχνική έμπνευση στο χρονικό του Σταντάλ και στο έργο του Αρτώ που αφορούν τους Τσέντσι, η Ιόλη Ανδρεάδη και ο Άρης Ασπρούλης συνέγραψαν ένα μοντέρνο τετράπρακτο έργο, πυκνό και φλογερό, μια σύνθεση φωνών και ομολογιών που διατρέχεται από μια σαιξπηρική αύρα και μια διακειμενική εμμονή, από τον Καμί ως τον Ρεμπό. Εντός ενός χρυσοποίκιλτου κάδρου, οι Τσέντσι θανατώνουν και θανατώνονται. Αθάνατο είναι μόνο το «κακό αίμα» που τρέχει στις φλέβες κάθε δομής κυριαρχίας και υποταγής. Εξαιρετική και η σκηνογραφία – ενδυματολογία της Δήμητρας Λιάκουρα.| Ιλειάνα Δημάδη, ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ.

Το πολύ ενδιαφέρον, με την παράσταση της Ανδρεάδη είναι ότι αποτελεί ένα άψογα δομημένο σκηνικό γεγονός, στο οποίο κάθε μεμονωμένη σκηνή υποστηρίζει και εξυπηρετεί τη σύνολη πράξη. Η νεαρή σκηνοθέτις κατέχει πολύ καλά την τέχνη της σύνθεσης, χωρίς να επηρεάζεται από την πυρέσσουσα και αντιφατική σκέψη του Αρτώ. Είναι ορθολογικός ο τρόπος που ενσωματώνει την ανορθολογικότητα τηρουμένων των αναλογιών- των εγκεφαλικών, υψηλής αισθητικής, προσεγγίσεων του Μπομπ Γουίλσον. | Ματίνα Καλτάκη, LIFO.

Η σκηνοθέτις Ιόλη Ανδρεάδη μαζί με τον Άρη Ασπρούλη δημιουργούν για τη σκηνή ένα νέο, πρωτότυπο θεατρικό κείμενο. Ολόκληρη η απόλυτα κωδικοποιημένη κινησιολογικά παράσταση διεξάγεται εντός ενός πλαισίου-σκηνή, ενός κάδρου που περιβάλλεται από χρυσή κορνίζα εποχής και εντός του οποίου τα απεικονιζόμενα πρόσωπα μοιάζουν, με την έναρξη της παράστασης, να αποκτούν ζωή «δείχνοντας» την αιματηρή ιστορία τους. Από την πραγματική ιστορία των Cenci έως την ελληνική εκδοχή των Ανδρεάδη-Ασπρούλη μέσω Σέλλεϋ, Σταντάλ, Αρτώ, έχει χυθεί πολύ μελάνι. Γεγονός είναι ότι η «Οικογένεια Τσέντσι» συνιστά ένα καλοδουλεμένο θεατρικό έργο μακριά τόσο από τη ρομαντική έμμετρη τραγωδία του Σέλλεϋ όσο και το θέατρο της σκληρότητας του Αρτώ, αλλά και το ντοκουμενταρίστικο αφήγημα του Σταντάλ. Η Ιόλη Ανδρέαδη, έχοντας εγκλωβίσει όλη τη σκηνή σε κάδρο που ζωντανεύει, χρησιμοποιεί τρεις μόνον ηθοποιούς για όλους τους ρόλους του δράματος εξασφαλίζοντας μιαν απόλυτη συμμετρία στη σκηνική εικόνα και προσδίδοντας στο έργο μια στυλιζαρισμένη προσέγγιση που αποκλείει συναισθηματισμούς και ψυχολογία προσώπων. Αξίζουν εύσημα στους δημιουργούς για το δραματικό κείμενο και αξίζουν συγχαρητήρια για την όλη σκηνοθετική σύλληψη στην Ανδρεάδη που πραγματικά ξεφεύγει από τα τετριμμένα, ανοίγοντας διάλογο με άλλα κείμενα και σκηνοθετικά ρεύματα του 20ού αιώνα. | Δημήτρης Τσατσούλης, ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ.

Εδώ έχουμε, ένα καινούργιο, πλήρες κείμενο με πληθωρική, πυκνή, φορτισμένη ποιητική γλώσσα και οργανωμένη δραματουργία. Ένα κείμενο που έχει όλα τα φόντα και τις προϋποθέσεις να αξιοποιηθεί κι από θιάσους του εξωτερικού. Πλάι σ’ αυτό το ντεμπούτο των δύο συγγραφέων, Ιόλης Ανδρεάδη και Άρη Ασπρούλη, έχουμε μια δυναμική σκηνοθετική και αισθητική πρόταση. Τα σκηνοθετικά αντανακλαστικά της Ιόλης Ανδρεάδη βρίσκονται σε εγρήγορση. Καταρχάς, ο ρυθμός που υιοθετεί τη γλιτώνει από καθετί το περιττό, κι έτσι αναδεικνύονται τα άλλα της ‘παιδιά’, ο λόγος και η πλοκή. Όλα γίνονται κατανοητά. Τα σώματα των τριών ερμηνευτών στέκουν πραγματικά σε βάθρο και σχεδόν σαν ταριχευμένα εκθέματα πίσω από μια αόρατη βιτρίνα. Δουλειά ακρίβειας και καλαισθησίας. | Στέλλα Χαραμή, ΤΟSPIRTO.

Μια παράσταση σχεδόν ακίνητη, σκοτεινή, απόλυτα στιλιζαρισμένη που, όμως, μεσ’ απ’ την ‘ακινησία’ της εκλύει ενέργεια κατεβάζοντας με δέος, σαν μέσα απ’ τη βιτρίνα ενός μουσείου, αυτή τη ‘θλιμμένη τραγωδία τεράτων’, όπως τη χαρακτηρίζει η Γλυκερία Μπασδέκη, | Γιώργος Σαρηγιάννης, ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ.

THE CENCI FAMILY

THE TANK THEATER

ΜΑΝΧΑΤΑΝ, ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

2 – 3 – 4

ΜΑΙΟΥ

2024

Σκηνοθεσία: Ιόλη Ανδρεάδη

Κείμενο: Ιόλη Ανδρεάδη & Άρης Ασπρούλης

Μετάφραση στα αγγλικά: Ιόλη Ανδρεάδη

Σκηνογραφία – Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα

Φωτογραφίες: Σταύρος Χαμπάκης

Video Trailer & Video Stills: Μιχαήλ Μαυρομούστακος