23 Ιουλίου 2025. Η τελευταία ημέρα του Release Athens 2025 ήταν αφιερωμένη στο progressive metal. Ένα φεστιβάλ που φέτος έφερε στη σκηνή της Πλατείας Νερού ονόματα-θρύλους, αλλά και νέους πρωτοπόρους του ήχου, “έριξε” αυλαία με έναν prog/metal συνδυασμό που δύσκολα ξεχνιέται. Τρεις μπάντες που έχουν γράψει (και συνεχίζουν να γράφουν) ιστορία: Haken, Mastodon και Dream Theater.
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά…
Ήλιος αρκετός στην αρχή, η θερμοκρασία στα ύψη, αλλά η προσμονή μας ακόμα μεγαλύτερη…
Οι Haken “ανοίγουν” τη βραδιά μέσα σε ένα… tropical σκηνικό. Μετά από χρόνια αναμονής, η μπάντα από το Λονδίνο, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη χώρα μας. Οι Haken έχουν αποδείξει τα τελευταία χρόνια πως δεν είναι απλώς οι «νέοι του είδους». Είναι συνεχιστές της prog παράδοσης.
Haken Setlist:
- Prosthetic
- Invasion
- 1985
- Cockroach King
(Extended outro with Black Sabbath’s “Iron Man” main riff)
- The Architect
Στη συνέχεια, οι Mastodon ανεβαίνουν στη σκηνή, για να φέρουν μαζί τους το χάος, το συναίσθημα και την ακατέργαστη ενέργεια που τους χαρακτηρίζει. Από την Ατλάντα στο Φάληρο, οι Mastodon δεν εμφανίζονται απλώς, αλλά κατακτούν. Η θεματολογία τους, συχνά σκοτεινή και υπαρξιακή, ενώνεται με riffs που θυμίζουν ηφαιστειακές εκρήξεις και τύμπανα που… σπάνε τα όρια του χρόνου. Η αλήθεια είναι πως πρέπει να τους δεις live, για να καταλάβεις την αληθινή τους δύναμη.
Ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή, ήταν όταν έπαιξαν ζωντανά το “Supernaut” των Black Sabbath, με σκοπό να τιμήσουν τη μνήμη του Ozzy Osbourne μετά τον πρόσφατο χαμό του.
Mastodon Setlist:
- Tread Lightly
- The Motherload
- Pushing the Tides
- Crystal Skull
- Black Tongue
- Megalodon
- More Than I Could Chew
- Spectrelight
- Steambreather
- Blood and Thunder
- Supernaut
(Black Sabbath cover)
Και μετά… σιωπή. Πριν το ξέσπασμα (με την καλή έννοια). Οι δείκτες των ρολογιών μας δείχνουν 21:21 και ακούστηκαν οι πρώτες νότες, που προμηνύουν σιγά σιγά την είσοδο των Dream Theater.
Ακούγεται μια ορχηστρική σύνθεση, που δημιούργησε ο συνθέτης Joseph Stevenson, ειδικά για την επετειακή περιοδεία τους. Ένα κινηματογραφικό soundtrack που «ντύνει» μελωδικά τη σαραντάχρονη διαδρομή τους, συνδυάζοντας γνώριμα μουσικά θέματα από τη δισκογραφία τους.
Έφτασε η στιγμή που οι Dream Theater εμφανίζονται στη σκηνή. Φέτος, γιορτάζουν 40 χρόνια progressive metal πορείας και η σκηνή του Release Festival έγινε το σημείο συνάντησης για όσους μεγάλωσαν με “Images and Words“, εικόνες και λέξεις που θα μείνουν χαραγμένες στη μνήμη τους.
Ο James LaBrie δίνει “φωνή” σε κάθε στίχο. Ο άκρως συναισθηματικός John Petrucci είναι η “ψυχή” της κιθάρας. Ο Jordan Rudess είναι ο… μάγος στα πλήκτρα, αφού κάνει πράγματα που δύσκολα πιστεύεις ότι είναι εφικτά με δύο χέρια. Ο John Myung είναι η “αθόρυβη” δύναμη, αφού παίζει με απόλυτη ακρίβεια, χωρίς να ζητάει την προσοχή. Last but not least, ο Mike Portnoy ήταν (και είναι πάλι!) η κινητήρια δύναμη πίσω από τα τύμπανα, με απίστευτο πάθος για κάθε χτύπημα και με αστείρευτο αυθορμητισμό.
Ξεκινούν με το εκρηκτικό “Night Terror”, πριν βυθιστούμε στις μελωδικές αποχρώσεις του Metropolis Part 2: Scenes From a Memory με τα “Strange Déjà Vu”, “Through My Words” και “Fatal Tragedy”. Η ενέργεια εκτοξεύτηκε με το “Panic Attack”, ενώ το “Hollow Years” (αγαπημένο μου!) έδωσε έναν πιο συναισθηματικό τόνο με το “The Enemy Inside” να ακολουθεί πιο δυναμικά.
Στη συνέχεια, το νέο κομμάτι “Midnight Messiah” από το “Parasomnia” αποτέλεσε μια ευχάριστη έκπληξη, πριν βυθιστούμε ξανά σε σκοτεινότερες φόρμες με το “The Dark Eternal Night”. Το ταξιδιάρικο “Peruvian Skies” μάς έφερε αναμνήσεις. Πώς; Χαρίζοντάς μας, μια εντυπωσιακή “μίξη” με μέρη του “Wish You Were Here” των Pink Floyd, του “Wherever I May Roam” των Metallica και, φυσικά, λόγω των ημερών, ενός από τα πιο γνωστά riffs των “Black Sabbath”. Στη συνέχεια, το δυναμικό “As I Am” έφερε κραυγές ενθουσιασμού στο κοινό και έδωσε τη θέση του στο ανανεωμένο “Take the Time”.
Προτελευταίο τραγούδι, αφιερωμένο στη μνήμη του Ozzy Osbourne, το “The Spirit Carries On” και νομίζω πως ο καθένας το αφιέρωσε σε όποια δική του ψυχή βρίσκεται εκεί ψηλά…
Τελευταίο τραγούδι, το “Pull Me Under”, που “έκλεισε” τη βραδιά με την ανατριχίλα που χρειαζόμασταν.
Πέρασαν, αισίως, δύο ώρες (πολλοί θα πουν ότι πέρασαν σα… νερό). Οι δείκτες των ρολογιών μας δείχνουν 23:27. Οι Dream Theater μάς ευχαρίστησαν και μάς αποχαιρέτησαν, στέλνοντας… βροχή από φιλιά, υπό τον ήχο του “Singin’ in the rain”, ανανεώνοντας το ραντεβού μας για την άνοιξη του 2026 (Κι εκείνη την ώρα σκέφτομαι: Λες να έρθουν ξανά στη χώρα μας; Ποιος ξέρει; Θα μάθουμε σύντομα). Κάπου εκεί, κοιτώντας μια τις γιγαντοοθόνες και μια τη σκηνή, προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω, για ακόμα μια φορά, πόσο μαγικό είναι να βρίσκεσαι ταυτόχρονα στον ίδιο χώρο με καλλιτέχνες παγκόσμιας εμβέλειας, που συνήθως ακούς από τα ηχεία του σπιτιού σου.
Ανάμεσα σε φώτα, ήχο και πλήθος, ένα έγινε ξεκάθαρο: Οι Dream Theater μάς ταξίδεψαν σε εποχές και δίσκους που άλλαξαν τη ζωή πολλών από εμάς. Άνοιξαν το… δρόμο προς το άπειρο και μας παρέσυραν, όπως κάθε φορά, σε ένα μουσικό ταξίδι… Beyond This Life. Μπορεί να τραγουδούν “A Change of Seasons“, αλλά είναι πάντα εδώ… κάθε στιγμή και κάθε εποχή. Κι όσο υπάρχουν αυτιά, για να ακούν και καρδιές για να νιώθουν, θα υπάρχουν και Μetropolis, που τους χωράνε.
Dream Theater Setlist:
📼 Prelude (Bernard Herrmann song)
📼 Orchestral Overture (Containing excerpts of every Dream Theater album)
- Night Terror
- Act I: Scene Two: II. Strange Déjà Vu
- Act I: Scene Three: I. Through My Words
- Act I: Scene Three: II. Fatal Tragedy
- Panic Attack
- Hollow Years (’96 demo version)
- The Enemy Inside
- Midnight Messiah
- The Dark Eternal Night
- Peruvian Skies (with “Wish You Were Here”, “Wherever I May Roam” and “Black Sabbath” excerpts)
- As I Am
12. Take the Time (abridged version)
Encore:
- Act II: Scene Eight: The Spirit Carries On (dedicated to Ozzy Osbourne)
- Pull Me Under
📼 Singin’ in the Rain
(Arthur Freed & Nacio Herb Brown song)
Ευχαριστούμε πολύ το Release Athens Festival που μας θύμισε πως η μουσική είναι η πιο δυνατή μορφή ελευθερίας!
#streetradio #releaseathensfestival #makingmemoriestogether
