“ΟΙ ΑΛΙΓΑΤΟΡΕΣ” ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 10 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΟ AUDITORUIM ΤΗ ΝΕΑ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

ΥΠΟΘΕΣΗ 

Ο καθηγητής Ντάνιελ Τέρνερ (Γεράσιμος Γεννατάς) φαίνεται να τα έχει όλα∙ μια δουλειά που υπηρετεί με αγάπη και αφοσίωση και μια υπέροχη σύζυγο (Φαίη Ξυλά) που τον αγαπά και τον στηρίζει. Όλα ανατρέπονται όταν μια πρώην μαθήτριά του τον καταγγέλλει για σεξουαλική κακοποίηση. Ο σπόρος της αμφιβολίας φυτεύεται σε αυτόν τον, φαινομενικά, οικογενειακό παράδεισο.

Μέσα σε λίγες ώρες, η ζωή του αλλάζει, καθώς ο ίδιος, παρότι αρνείται την καταγγελία, βρίσκεται ξαφνικά στη δίνη της προβολής των ΜΜΕ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Απομακρύνεται από τη δουλειά του, παλιοί του φίλοι και συνεργάτες τού γυρνούν την πλάτη, μυστικά και ψέματα βγαίνουν στην επιφάνεια και οι υποψίες εναντίον του αρχίζουν να γίνονται βεβαιότητες. Την υπόθεση αναλαμβάνει η δικηγόρος Ρέιτσελ (Αθηνά Χατζηαθανασίου), η οποία καλείται ν’ ανακαλύψει την αλήθεια. Είναι οι φήμες πιο ισχυρές από τα αποδεικτικά στοιχεία; 

Όλα αυτά φαντάζουν σαν ένα σκοτεινό παραμύθι στα μάτια της 9χρονης κόρης του Άλις, όταν η ζούγκλα της ανθρώπινης φύσης μεταφέρεται μέσα στο σπίτι τους. Οι «Αλιγάτορες» βρίσκονται παντού και είναι έτοιμοι σαν αγέλη να κατασπαράξουν εκείνη και τους γονείς της. 

12 χρόνια μετά, η Άλις (Αναστασία Τσιλιμπίου) προσπαθεί ν’ αντιμετωπίσει και να ανασυνθέσει τις μνήμες της παιδικής της ηλικίας. Ποιος πραγματικά είναι ο πατέρας της;

Οι θεατές καλούνται να καταδικάσουν ή να αθωώσουν τον Ντάνιελ, την ώρα που η κοινή γνώμη παραληρεί εναντίον του και ο ίδιος υπερασπίζεται με μανία την αθωότητα του.

Σκηνοθετικό σημείωμα Γιάννη Λασπιά

«Στον κόσμο των “Αλιγατόρων” το πιο ευάλωτο πλάσμα είναι το παιδί. Η αθωότητά του απειλείται όταν η ζούγκλα των ενηλίκων εισβάλλει στο σπίτι του, μετατρέποντας τα παραμύθια σε εφιάλτες και τη μνήμη σε πεδίο μάχης. Η προστασία των παιδιών από τη βία, την κακοποίηση και τη διαστρέβλωση της αθωότητάς τους είναι μια αδιαπραγμάτευτη αξία.

Οι Αλιγάτορες του Andrew Keatley δεν είναι μόνο πλάσματα της φαντασίας∙ είναι οι φόβοι μας, οι προκαταλήψεις μας, η ίδια η κοινωνία που άλλοτε προστατεύει και άλλοτε κατασπαράσσει. Η εποχή του #MeToo μας έφερε αντιμέτωπους με αλήθειες που σιωπούσαν επί δεκαετίες, με φωνές που έπρεπε να ακουστούν. Την ίδια στιγμή, μας θύμισε πόσο λεπτή είναι η γραμμή ανάμεσα στη διεκδίκηση της δικαιοσύνης και στην καταδίκη χωρίς αποδείξεις.

Στη σκηνή, οι ήρωες βρίσκονται στη δίνη αυτού του διλήμματος: ένας άνθρωπος κατηγορείται, μια οικογένεια διαλύεται, ένα παιδί παλεύει να κατανοήσει τι είναι αλήθεια και τι ψέμα. Κι εμείς, ως θεατές, γινόμαστε οι δικαστές∙ καλούμαστε να αποφασίσουμε αν θα πιστέψουμε, αν θα αμφισβητήσουμε, αν θα συγχωρήσουμε. Η ανθρώπινη φύση μπορεί να είναι το πιο επικίνδυνο ζώο∙ ικανή να προστατεύει ή να πληγώνει, να καταστρέφει ή να λυτρώνει.

Οι “Αλιγάτορες” δεν είναι μόνο μια ιστορία καταγγελίας. Είναι ένα καθρέφτισμα της κοινωνίας μας, που οφείλει να προστατεύει τα πιο αδύναμα μέλη της, να δίνει χώρο στη φωνή των θυμάτων, αλλά και να διαφυλάσσει το θεμελιώδες δικαίωμα στο τεκμήριο της αθωότητας. Σε αυτή την εύθραυστη ισορροπία κρίνεται η ανθρωπιά μας».