“Ο ΣΕΡΓΚΕΪ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΒΛΑΚΑΣ” ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΑ & ΤΡΙΤΗ ΣΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ

Η Ταμίλλα Κουλίεβα έρχεται τον χειμώνα στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και σκηνοθετεί τη μαύρη κωμωδία του Dimitri Danilov «Ο Σεργκέι είναι και πολύ βλάκας» . Κάθε Δευτέρα & Τρίτη από τις 24 Οκτωβρίου. Πρωταγωνιστούν οι : Παναγιώτης Μπουγιούρης, Σαμουήλ Ακίνολα, Πάνος Ζυγούρος, Αλίκη Κακολύρη και ο Γρηγόρης Καραντινάκης.

Η ιστορία ενός καθημερινού ανθρώπου και η  «συνάντηση» του με το απροσδόκητο…

«Θα είμαστε στο σπίτι σας στη διάρκεια μίας ώρας».  Ένας νεαρός προγραμματιστής ηλεκτρονικών υπολογιστών, λαμβάνει ξαφνικά ένα δέμα και η ζωή του μετατρέπεται σε μαύρη κωμωδία .

Το δέμα το φέρνουν τρεις courier και όχι ένας. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο οι courier δεν παραδίδουν αμέσως το δέμα. Παραμένουν στο σπίτι του Σεργκέι, συζητάνε άσχετα πράγματα και στο ερώτημα πότε επιτέλους θα φύγουν και  να τον αφήσουν στην ησυχία, η απάντηση είναι: « Αφού σας είπαμε, όταν σας πήραμε τηλέφωνο, ότι θα είμαστε στο σπίτι σας στην διάρκεια μιας ώρας. Και τώρα πρέπει να μείνουμε μαζί σας μια ώρα» Πως αντιμετωπίζει κάνεις αυτή την κατάσταση; Ποιοι είναι αυτοί οι courier και τι θέλουν; Τι είναι μέσα στο δέμα; Και γιατί ο Σεργκέι,  ένας λογικός υγιής νεαρός  προγραμματιστής, είναι «…και πολύ βλάκας ;»

Ο καθένας καλείται να βρει την δική του απάντηση.

Ο ίδιος ο συγγραφέας, Dimitri Danilov, στην ερώτηση ποιο είναι το θέμα το έργου «Ο Σεργκέι είναι και πολύ βλάκας» έδωσε την εξής απάντηση:

« Θα έλεγα πως το έργο αυτό είναι για το πως στην απλή, συνηθισμένη ζωή ενός άνθρωπου της “διπλανής πόρτας”, ανά πάσα στιγμή μπορεί να εισβάλει κάτι ανεξήγητο – και πως αναγκαστικά ο άνθρωπος αυτός καλείται να αντιμετωπίσει, να αντιδράσει σ’ αυτή την εισβολή».

Σημείωμα σκηνοθέτη:

Για μένα στο έργο αυτό, πίσω από τις κωμικές καταστάσεις, βρίσκεται ανεξάντλητο βάθος, που αποκαλύπτει τον πολύ επίκαιρο, σοβαρό και ανθρώπινο προβληματισμό. Πόσο ευάλωτος είναι ο άνθρωπος, απέναντι στους μηχανισμούς του συστήματος.

Μέσα από τις καταστάσεις του έργου, στην κωμική αποτύπωσή τους, βλέπουμε την δική μας πραγματικότητα… και εκεί το γέλιο σταμάτα…

Οι ήρωες του έργου είναι τόσο «αναγνωρίσιμοι», που ο καθένας μπορεί να δει τον εαυτό του μέσα από τους χαρακτήρες της παράστασης.

Μαζί με την πολιτική σάτιρα, την απόρριψη του απολυταρχισμού, τις ακραίες φιλελεύθερες ιδέες, τον παραλογισμό της προτεινόμενης συνθήκης του έργου, υπάρχει ένας βασικός άξονας, ως προβληματισμός στο έργο –  η ύπαρξη του ατόμου και της ατομικής ευθύνης, απέναντι στον εγκλωβισμό του συστήματος και στην προσωπική αντίληψη για τον κόσμο.