Γράφει η Έφη Κουφοπούλου “Παιχνίδι είναι” ΤΕΤ. 20:00-22:00
Σάββατο βράδυ στο πάντα ζεστό θέατρο Φούρνος στην οδό Μαυρομιχάλης για να παρακολουθήσουμε την παράσταση «Ο πόλεμος δεν έχει πρόσωπο γυναίκας» της Σβετλάνα Αλεξίεβιτς με τις Κάτια Γέρου και Ναταλία Γεωργοσοπούλου.
Δυο γυναίκες περιγράφουν επί σκηνής τη συμμετοχή της σοβιετικής γυναίκας στο Β’ παγκόσμιο πόλεμο.
Ο τρόπος περιγραφής τους έχει μνήμη, βίωμα, χιούμορ, αγανάκτηση, ανάγκη. Μέσα από τις πάρα πολύ καλές ερμηνείες των δύο ηθοποιών ο θεατής έρχεται αντιμέτωπος με την πάντα σκληρή εικόνα του πολέμου.
Μέσα από τις αφηγήσεις των ιστοριών του πολέμου βλέπουμε ανθρώπους ευάλωτους, ανθρώπους δυνατούς, ανθρώπους που ψάχνουν τρόπο να αντέξουν και να επιβιώσουν στηρίζοντας όποιον έχουν δίπλα τους.
Κορμιά που κουβαλιούνται για μέρες από το ένα σημείο στο άλλο.
Βρώμικα κορμιά που χάνουν την αίσθηση του χώρου και το μόνο που επιθυμούν είναι να «καθαρίσουν» καθώς βλέπουν μπροστά τους το νερό.
Η επιβίωση στον πόλεμο είναι σκληρή. Για μια γυναίκα όμως είναι σκληρή και μετά τον πόλεμο.
Η υστεροφημία που κυνηγά ο άνθρωπος κάνει τους άντρες του πολέμου να βαφτίζονται ήρωες και η σκληρή κοινωνία να χαρακτηρίζει τις γυναίκες που πήγαν στον πόλεμο πουτάνες που ουσιαστικά πήγαν στον πόλεμο για να καλύψουν τις ανάγκες των αντρών.
Η ψαλίδα αυτή κοινωνικά ακόμα και σήμερα πολύ δύσκολα ξεπερνάτε. Μαχόμαστε καθημερινά να αποδείξουμε πως και τα δυο φύλα πράττουν τα ίδια και είναι ισάξια.
Βασισμένο στο βιβλίο «Ο πόλεμος δεν έχει πρόσωπο γυναίκας» της βραβευμένης με Νόμπελ(2015) Σβετλάνα Αλεξίεβιτς.
Μια παράσταση που αξίζει να δείτε. Να είστε προετοιμασμένοι για μια σκληρή και αληθινή παράσταση που θέλει απόλυτη συγκέντρωση και γερό στομάχι. Αξίζει πραγματικά.
Δραματουργική επεξεργασία: Παντελής Μπουκάλας
Σύλληψη – Ερμηνεία: Κάτια Γέρου – Ναταλία Γεωργοσοπούλου
Θέατρο Φούρνος
Κάθε Σάββατο 21.00 & Κυριακή 20.00
Η παράσταση αφιερώνεται στη μνήμη του Κυριάκου Κατζουράκης.
Το σκηνικό της παράστασης είναι εμπνευσμένο από την εικαστική του εγκατάσταση «Ιερά οδός»
«Το χαμένο δεν ήταν χαμένο, η καρδιά είναι ένας τόπος οχυρός.» Paul Celan