Ο θεατρικός χρόνος προσφέρει την ευδαιμονία να ζήσουμε μια ολόκληρη ζωή.
Το θέατρο με τον ανασχηματισμό που κάνει στον χρόνο, δίνει μια στιβαρή κατασκευή στις μορφές, ένα ολοκληρωμένο οικοδόμημα μνήμης, που το ανασυνθέτει γύρω από τις πρωταρχικές οντότητες, τις πρωτογενείς συγκρούσεις και τις ψυχικές ολισθήσεις .
Οι δυό ώρες του έργου ξετυλίγουν ένα παλίμψηστο γεγονότων και αναπλάθουν στοχασμούς και βιώματα. Το κλασικό θέατρο είναι μια διαδρομή σε καταστάσεις και σε εμπειρίες μιας άλλης ζωής με επικλινή τροχιά ανάμεσα στο χρόνο των αληθινών συμβάντων και στο θεατρικό χρόνο.
Στις σκέψεις μου πάντα ανέθρωσκαν οι μορφές των κλασσικών συγγραφέων οι σπουδαίοι εικονοκλάστες με τους συμβολισμούς, με τα μεγάλα νοήματα, και την μαγική τους στίλβη, να παρατηρούν τις συνέπειες από τις κατεδαφισμένες αξίες.
Η αντίληψή μου για το κλασικό θέατρο δεν είναι διδακτική, αλλά προσπάθεια όλων των συντελεστών, ώστε να μυηθούν και να διδάξουν διδασκόμενοι, για να κατορθώσουν να διεισδύσουν στην φαντασία του θεατή και να συναινέσει με τους αδήριτους νόμους της κιναισθησίας, να γίνει συμμέτοχος στη θλίψη, για την απουσία, για αυτό που χάνεται, για την χίμαιρα.
Στο θέατρο Εκάτη δεν επιδιώκουμε ο θεατής να τυλιχθεί με την μαγεία του έργου, αλλά να αναβιώσει την δική του πραγματικότητα, μέσα από τις συγκρούσεις των προσώπων, να διεισδύσει στην αλήθεια, μέσα από ιδανικά και το δράμα να γίνει αντιληπτό και κτήμα της εμπειρίας του θεατή/ακροατή.
Ο θεατής/ακροατής δεν επικοινωνεί εύκολα με τα κλασικά αριστουργήματα γιατί είναι καθηλωμένα σε παρηκμασμένες φόρμες. Εμείς στο θέατρο Εκάτη οραματιζόμαστε τον λόγο, ώστε να δημιουργείται μουσική υποταγμένη στην ποίηση της γλώσσας, όπως απορρέει από την ποίηση των αισθήσεων και κυρίως δεν διαρρηγνύουμε το δεσμό μας με το κύρος του συγγραφέα.
Βασιζόμαστε στη δύναμη και την ακτινοβολία που εκπέμπουν οι μεγάλοι κλασικοί, χωρίς να επεμβαίνουμε με εντυπωσιασμούς και καινοτομίες στο κύρος τους.
Πρεσβεύουμε τον σεβασμό και στην ακρίβεια που παράγει το άρτιο, το δομημένο, το βαθύ και το σπουδαίο που επιβάλλεται με την μεγαλοσύνη του. Το θέατρο Εκάτη επιμένει σε δύσκολους καιρούς να είναι οπαδός των μεγάλων συγγραφέων και να γοητεύεται με την απολυταρχία και την ποίησή τους.
Πρεσβεύουμε ότι δίχως την ποίηση δεν υπάρχει θέατρο. Οι στοχασμοί έχουν πιθανόν σκοτεινούς δρόμους, αλλά το θέατρο για τον λόγο αυτό, πρέπει να διδάσκει με την ποίηση και όχι με φιλοσοφικές ιδέες. Οι ηθοποιοί να φωτίζουν και θα προβάλλουν τον κάθε ήρωα και να δίνουν την υπόστασή του σε σχέση με την μοίρα, τον έρωτα και το θάνατο.
Αφού καθορίσουμε και αποδώσουμε τους ρυθμούς, χωρίς να θυσιάσουμε την αμεσότητα, τους χρωματισμούς και τους τονισμούς, για να μεταδοθεί το ρίγος, το δέος και η αισθητική συγκίνηση.
Δεν υπάρχει τελική λύση στην τέχνη ούτε τελεσίδικη φόρμα. Τα video walls εμείς στο θέατρο Εκάτη δεν το εντάσσουμε στις παραστάσεις μας, αλλά έχει ευνοηθεί από την τεχνολογία, τα social media, την ψηφιακή φωτογραφία, την πρόσβαση στο διαδίκτυο με την αποθήκευση των μηνυμάτων, τα οποία παρέχουν δυνατότητες προβολής μέσα από την λειτουργικότητά τους.
Το μέλλον του θεάτρου δεν είναι η τεχνολογία, αλλά η συνάντηση δύο ανθρώπων πληγωμένων, ως μοναχικών επαναστατών.
