Οι λόγοι που έκατσα να γράψω μερικές λέξεις χωρίς να λάβω καθόλου υπόψιν την καλλιτεχνική μου ιδιότητα αλλά απευθείας από την ψυχή μου, είναι οι εξής:
Δεν υπάρχει καμία ελληνική μπάντα αυτή τη στιγμή η οποία να έχει τέτοια επιρροή σε ανεξαρτήτου ηλικίας ανθρώπους και να ακουμπάει σε όλες τις εποχές.
Δεν υπάρχει καμία ελληνική μπάντα αυτή τη στιγμή, η οποία να συνδέει και να παντρεύει τόσο αρμονικά τον παραδοσιακό ήχο με σύγχρονες μορφές acid rock, stoner, heavy metal και των μπλουζ.
Δεν υπάρχει καμία ελληνική μπάντα αυτή τη στιγμή πού να κάνει τουρ στο εξωτερικό και το ένα της sold-out να διαδέχεται το άλλο. Που να έχει βγάλει ένα άλμπουμ με εξ ολοκλήρου αγγλικό στίχο και παρόλα αυτά να είναι τόσο ατόφιο και τόσο αυθεντικά ελληνικό .
Δεν υπάρχει καμία ελληνική μπάντα αυτή τη στιγμή με τέτοια κοινωνική ευαισθησία και να αγκαλιάζει όλες τις μορφές εκφράσεις ποίησης και αλληλεγγύης.
Δεν υπήρξε ουδέποτε στο παρελθόν ελληνική μπάντα σε συναυλία της οποίας να βλέπεις στο video wall πίσω, φράσεις και ποιητικές μορφές οι οποίες μας υπενθυμίζουν πόσο η σαπίλα έχει εισχωρήσει στην κοινωνία μας και μας ταλανίζει καθημερινά με όλα αυτά τα εγκλήματα που διαπράττονται ασταμάτητα.
Δε ξέρω αν επηρεάζει το γεγονός ότι έχω καταγωγή και απ’τα Τζουμέρκα, αλλά αυτό το κλαρίνο, αυτός ο Κωνσταντής Πιστιόλης…
Αχ θεέ μου..Να χα χίλια αυτιά και χίλιες ψυχές να βάζω μέσα μου αυτόν τον ήχο. Αυτό το παίξιμο του κλαρίνου, που είναι σαν να έρχεται ένα χάδι να ξεκινάει να σε χαϊδεύει στη μέση και εσύ να είσαι μωρό, και ενώ μεγαλώνεις και γίνεσαι έφηβος, το χάδι αυτο διαπερνά την ράχη σου με μια απαλή ανατριχίλα, κι όταν πια γίνεσαι ενήλικος, το χάδι να μετατρέπεται σ ένα ηχηρό χαστούκι στο πρόσωπο το οποίο σε ξυπνά για τα καλά, σε βγάζει από την ονειροπόληση και σου λέει, “ξεκόλλα, η ζωή είναι το τώρα και όχι το όνειρο “.
Γιατί ενώ ο Αλέξης μας εύχεται από το μικρόφωνο του: αδέρφια βαστάτε γερά τις δυσκολίες και κουράγιο”, παράλληλα, οι πολυφωνίες δεν αφήνουν να μη μαγευτείς αλλά και παράλληλα να μην αποδεχτείς την αλήθεια μέσα απ’τον πρώτο τους στίχο απ’ το τραγούδι millennium blues
Strange days are coming
stand up straight my son
All streets are burning
stand up straight my son
You have to remember
life is just a ride
The voice that is inside you
that should be your guide…
