Η ανταπόκριση για χάρη του Street Radio στο Θέατρο Επί Κολωνώ για την παράσταση «Scarmface» είχε εκ προοιμίου, επομένως, ιδιαίτερο ενδιαφέρον για εμένα. Διότι, είναι ωραία να περιγράφεις μία λέξη, άντε και μία φράση. Αλλά πόσο εφικτό είναι να μπορέσεις επί μιάμιση περίπου ώρα να διηγηθείς με κάθε λεπτομέρεια μία ολόκληρη ιστορία χωρίς λόγια; O Γιάννης Οικονομίδης aka Johnny O επιβεβαίωσε, πάντως, το γνωστό ρητό «μια εικόνα χίλιες λέξεις».
Πρόκειται για μία διασκευή της ομώνυμης κλασσικής ταινίας «Ο Σημαδεμένος» του 1932, με τροποποιημένο σενάριο και σατυρική διάθεση η οποία, από τη μία, αναδεικνύει με τον πλέον γλαφυρό τρόπο τα δεδομένα της εποχής και, από την άλλη, προκαλεί στιγμές γέλιου στο κοινό.
Τα λιτά, απέριττα αλλά πολύ ουσιώδη σκηνικά καταφέρνουν να σε εντάξουν στο κλίμα και να σε μεταφέρουν στη Νέα Υόρκη του 1932. Σε μία περίοδο όπου η ποτοαπαγόρευση, η μαφία και το οργανωμένο έγκλημα κυριαρχούν, ένας νεαρός από τη Σικελία, ο Toni Cazzo, έχοντας το «πράσινο φως» της μητέρας του, βουτά στα άδυτα της Μαφίας και εμπλέκεται σε οτιδήποτε αυτό συνεπάγεται, με αποτέλεσμα να μπει σε ένα άκρως επικίνδυνο rollercoaster.
Θα αποφύγω την ανάλυση χαρακτήρων, διότι συνήθως αυτό περιλαμβάνει στοιχεία… spoil που λέμε και στο χωριό μου. Η πρόκληση είναι να βρεις μόνος σου ποιος είναι ποιος, ποιος αντιπροσωπεύει τι και γενικά το τι συμβαίνει σε μία παράσταση κυριολεκτικά χωρίς λόγια. Είναι η επιτομή της γλώσσας του σώματος, της εκφραστικότητάς του, της θεατρικής γλώσσας που μιλιέται σε όλον τον πλανήτη. Όλες οι σκηνές είναι σαν μικρές αυτοτελείς ιστορίες, και κάποιες εξ αυτών διαδραματίζονται σε αργή ή και γρήγορη κίνηση, μεταφέροντάς σε στην ουσία μέσα στον βουβό κινηματογράφο.
Πέραν όλων, το περιεχόμενο του σεναρίου, με ξεκαθάρισμα λογαριασμών, εναλλαγή χρήματος και θέσεων εξουσίας, σε μία κοινωνία γεμάτη ανθρώπους της νύκτας και του εγκλήματος, αποτελεί την απόλυτη σάτιρα του άκρατου καπιταλισμού και της δίψας για εξουσία δίχως όρια και φραγμούς, ιδιαίτερα σε μία περίοδο όπου η Αμερική βιώνει την τεράστιες συνέπειες του οικονομικού κραχ του 1929.
Θα προτιμούσα να αποφύγω κλισέ φράσεις όπως «συστήνεται ανεπιφύλακτα», αλλά, πιστέψτε με, δεν μπορώ. Η παράσταση «Scarmface» του Johnny στο Θέατρο Επί Κολωνώ, που παίζεται για δεύτερη σεζόν, είναι μία εμπειρία που δεν θα σε απογοητεύσει. Τουναντίον, θα σε εντυπωσιάσει. Ξέρω ότι πολλοί θα ρωτήσουν εύλογα «μα καλά, μιάμιση ώρα βουβή παράσταση και δεν βαρέθηκες;». Ούτε εσύ θα βαρεθείς. Συστήνεται, επομένως, ανεπιφύλακτα.
