“ANNA & MARGOT” ΓΙΑ 2η ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 22 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΑΦΕΙΟ “ΛΑΚΗΣ ΚΑΡΑΛΗΣ”

Πιο επίκαιρο από ποτέ, ένα συγκλονιστικό κείμενο ⦁ Keysmash

Μία άρτια δομημένη παράσταση σε έναν ατμοσφαιρικό χώρο ⦁ Θέατρο.gr

«Άννα και Μάργκοτ» … εκπληκτική θεατρική εμπειρία!  Μην την χάσετε ⦁ OPEN MIND

Άννα και Μάργκοτ Φρανκ: Δύο αδελφές που πέθαναν μέσα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί λίγο πριν την απελευθέρωση.  Σ’ αυτό ακριβώς το σημείο ξεκινάει το νέο θεατρικό έργο της Κωνσταντίνας Ράικου «Anna & Margot» σε σκηνοθεσία Γιώργου Δρίβα.

Μετά από την επιτυχημένη πορεία του και τη θερμή υποδοχή του κοινού την περασμένη σεζόν, το έργο ξεκινάει τις παραστάσεις του για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά την Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2024 στο Θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής (Αγίου Όρους 16 & Κων/πόλεως 115, Βοτανικός, τηλ: 2103425637) και θα παίζεται έως 10/12 κάθε Τρίτη στις 9:30μμ.

Το έργο «Anna & Margot» είναι βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, ένα θέατρο ντοκουμέντο με μυθοπλαστικά στοιχεία.  Οι δύο χαρακτήρες, σ’ ένα μεσοδιάστημα ζωής και θανάτου, βιώνουν την αναμονή και τον εγκλωβισμό ενώ προβληματίζονται σχετικά με θεμελιώδη ζητήματα της ανθρώπινης φύσης.  Σ’ αυτόν τον ‘‘τόπο’’ οι δυο αδερφές, η 14χρονη Άννα και 17χρονη Μάργκοτ, μιλούν για τη ζωή τους πριν τον πόλεμο, για τη ζωή τους στο καταφύγιο, στα τρένα, στο στρατόπεδο.

Μέσα από παιχνίδια ρόλων, αξιοποιώντας την τεχνική «θέατρο εν θεάτρω», ο θεατής γίνεται μάρτυρας της επανασύνδεσης της αδερφικής τους σχέσης που είχε παραμεληθεί μέσα στα χρόνια της ζωής τους αλλά και της σκληρότητας του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου μέσα από τα μάτια των δύο έφηβων κοριτσιών.  Οι διάλογοί τους είναι ‘‘θήκες’’ που μεταφέρουν την ανάγκη τους να ζήσουν, να ερωτευτούν, να αγαπήσουν και να μεγαλώσουν. Αφήνουν πίσω τους ένα τεράστιο μνημείο και μια ερώτηση που αιωρείται στην ατμόσφαιρα. Ο άνθρωπος, έχει καλοσύνη μέσα του;

Η παράσταση αποτελεί επιπλέον μια παιδαγωγική πρόταση διδασκαλίας του ζητήματος του Ολοκαυτώματος μέσω των παραστατικών τεχνών. Είναι ένα διαφορετικό μέσο εκπαίδευσης με το οποίο οι μαθητές θα καλλιεργήσουν την κριτική πρόσληψη των γεγονότων και την ενσυναισθητική αντίληψη ενός συγκρουσιακού ζητήματος της παγκόσμιας ιστορίας. Όσοι παρακολουθήσουν την παράσταση θα λάβουν ένα ολοκληρωμένο διδακτικό πακέτο (Πληροφορίες στα 6989-991615 και anna.and.margot@gmail.com)

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ – Αποσπάσματα Κριτικών

Μία άρτια δομημένη παράσταση σε έναν ατμοσφαιρικό χώρο […] συνδέεται με το σήμερα, προβληματίζει, συγκινεί […] η σκηνοθεσία από τον Γιώργο Δρίβα, λιτή και εναρμονισμένη με την σοβαρότητα των ρόλων […] η πρωτότυπη μουσική σύνθεση του Salvatore Bezzi προσθέτει έναν κινηματογραφικό «αέρα» […] οι δυνατές ερμηνείες των ηθοποιών συγκίνησαν ιδιαίτερα!

Θέατρο.gr, Θωμαή Βούλγαρη, 15 Απρ.2024 ⦁ https://rb.gy/z95k4j

Πιο επίκαιρο από ποτέ, έρχεται το συγκλονιστικό κείμενο “Anna & Margot» της Κωνσταντίνας Ράικου, εμπνευσμένο από το «Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ» […] Τα δυο κορίτσια ακροβατούν μέσα στον κλειστό χώρο […] μέσα από μια αυστηρή κινησιολογία, ένα υπόβαθρο πλήρως συναισθηματικό, ξεδιπλώνουν τις ιστορίες τους, το παρελθόν, τα όνειρά τους, ενώ έρχονται σε σύγκρουση με την ωμή πραγματικότητα.

Keysmash, Μαίρη Ζαρακοβίτη, Απρ. 2024 ⦁ https://rb.gy/quak4o

«Άννα και Μάργκοτ»…εκπληκτική θεατρική εμπειρία […] Η Κωνσταντίνα Ράικου και η Φιλία Κανελλοπούλου) «κούμπωσαν» άρτια στους ρόλους τους με ευαισθησία-έκφραση-ενέργεια-ένταση-σωματικότητα […] καταπληκτική η κίνησή τους (Χριστίνα Βασιλοπούλου) […] εξαιρετική η πρωτότυπη μουσική σύνθεση του Salvatore Bezzi […] Το έργο σε κρατά σε απόλυτη εγρήγορση και σου επιβάλλει συναισθήματα και αγωνίες! Μην την χάσετε.

OPEN MIND, Αλεξία Βλάρα, 5 Απρ. 2024 ⦁ https://rb.gy/5mk5hr

Σκηνοθετικό σημείωμα

Στιγματισμένο παρελθόν, μεταφυσικό παρόν, δυσοίωνο μέλλον

Το έργο συνομιλεί με το σήμερα με κειμενικές και σκηνοθετικές αναφορές τόσο σε σχέση με τους εγκλεισμούς και αποκλεισμούς στο σύγχρονο κόσμο όσο και με τους πολυετείς πολέμους που μαστίζουν την ανθρωπότητα και τους χιλιάδες πρόσφυγες που θάβονται σε θαλάσσιους τάφους ή κάτω από τα συντρίμμια των σπιτιών τους, με τους ανθρώπους που ανεβαίνουν σε τρένα με προορισμό το θάνατο. Τα δυο κορίτσια θα μπορούσαν να είναι οποιεσδήποτε ψυχές βίωσαν ή βιώνουν ακόμη, την αθλιότητα του πολέμου και την τραγωδία της προσφυγιάς.

Στην παράσταση, μέσα από μια χρονική ρωγμή και με σχεδόν κινηματογραφικό τρόπο, παρακολουθούμε δυο αθώα πλάσματα να σκαλίζουν την μνήμη μας, να αφυπνίζουν την συνείδησή μας και να αγγίζουν την πιο ευαίσθητη και ανθρώπινη χορδή μας. Αυτή που θα έπρεπε να ηχεί συνεχώς σε όλους μας. 

Γιατί δεν επαναστάτησε τότε κανείς, γιατί το ίδιο συμβαίνει σήμερα;  Τελικά, «γίνεται να υπάρξουμε και με διαφορετικό τρόπο; Με την αγάπη;» αναρωτιούνται οι χαρακτήρες στο τέλος του έργου.  Ανοιχτά ερωτήματα πάνω στα οποία ο θεατής καλείται να στοχαστεί. [Γιώργος Δρίβας]