“ΟΙ ΓΡΙΕΣ ΠΟΥ ΜΑΖΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ” ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ 6 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΑΘΜΟΣ

Μετά από δύο ιδιαίτερα επιτυχημένες θεατρικές χρονιές και μια θερμή υποδοχή σε επιλεγμέvες πόλεις στηv Ελλάδα, η παράσταση «Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα» – η οποία πρόκειται να συμμετάσχει και στο GRAPE του Φεστιβάλ Αθηνών – επιστρέφει δυναμικά στη σκηνή του Θεάτρου Σταθμός για έναν τρίτο συνεχόμενο κύκλο παραστάσεων, από τις 6 Οκτωβρίου έως τις 25 Νοεμβρίου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00.

Η sold – out παράσταση του Κωνσταντίνου Ντέλλα που ξεκίνησε από την Πειραματική Σκηνή του Θεσσαλικού Θεάτρου και ταξίδεψε σε όλη τη χώρα, αποτελεί μια σκηνική προσέγγιση της σύνδεσης της μαγείας με τη μαγειρική ως γυναικείο μυστικό κώδικα της περιοχής της Θεσσαλίας. Στη σκιά της ανδροκρατικής εξουσίας, οι γυναίκες

παρέμειναν στο περιθώριο χωρίς να μπορούν να έχουν λόγο στις αποφάσεις που ήταν αποκλειστικά δικαίωμα των ανδρών.

Πέρα από τις υπόλοιπες εργασίες, με τις οποίες συνέβαλλαν στην οικονομική παραγωγή της οικογένειας και της κοινότητας ως εργάτριες, είχαν και την ευθύνη της τροφοδοσίας των μελών της οικογένειάς τους, πάντα όμως εντός του οίκου. Έτσι, ανέπτυξαν έναν μυστικό κώδικα, μια λανθάνουσα εξουσία, που στηριζόταν στη χρήση της μαγείας, των «πρακτικών», του ξεματιάσματος και άλλων δεξιοτήτων, μέσα από τη χρήση των υλικών που χρησιμοποιούσαν και στη μαγειρική, τα βότανα και τα χόρτα της περιοχής, το λάδι, το νερό και το αλεύρι. Στη Θεσσαλία, η παράδοση θέλει τις μάγισσες της περιοχής να έχουν παραλάβει τις μυστικές δεξιότητές τους από τη Μήδεια και να ειδικεύονται στο «κατέβασμα» του φεγγαριού.

Τρεις νεαροί ηθοποιοί προσεγγίζουν σκηνικά το γυναικείο σώμα, όπως έχει καταγραφεί στο δικό τους σώμα, μέσα από τις αναφορές στις δικές τους γιαγιάδες. Με εκφραστικά εργαλεία τις πρώτες ύλες της τελετουργικής διαδικασίας, δηλαδή τη μάσκα και τον συντονισμό του λόγου και του σώματος, και έχοντας ως αφετηρία τα στάδια της παρασκευής της πίτας, αφηγούνται ιστορίες από τις Μεταμορφώσεις του Οβίδιου και τα Φαρσάλια του Λουκανού, αλλά και της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας και έρευνας, από παραδοσιακά τραγούδια και συνεντεύξεις γυναικών έως ιατροσοφικούς κώδικες του 19^ου αιώνα.