Επιστρέψαμε στην πρωτεύουσα μετά το 2ο φεστιβάλ της λίμνης Πλαστήρα και ήρθε η στιγμή για τον απολογισμό ενός τριημέρου παραδομένου στη φύση, την περιπέτεια και την αγάπη για τη μουσική.
Αν ήσουν εκεί, είδες και ξέρεις. Αν όχι, άκου!
Η τοποθεσία του φεστιβάλ από μόνη της μαγική. Δίπλα στη λίμνη, με θερμοκρασίες ιδανικές για την εποχή και μια διοργάνωση σωστή στις λεπτομέρειές της. Σκιά για όλους, ρεύμα, νερό, εύκολη πρόσβαση σε φαγητό και ποτό.
Και ένα πρόγραμμα πλούσιο και για όλα τα γούστα!
Το πρωί μπορούσες να δοκιμάσεις την τύχη σου σε δραστηριότητες όπως τοξοβολία, ιππασία, yoga sessions, εργαστήρια βοτανικής και θεάτρου, πεζοπορίες. Το μεσημέρι σκυτάλη έπαιρναν τα παραδοσιακά γλέντια στη διπλανή Κερασιά, όπου απολαύσαμε τους Banda Entopica και Farra Trio και χορέψαμε με την ψυχή μας. Και φυσικά, μετά τις 20.00 το ραντεβού δινόταν μπροστά στη λίμνη για τον μεγάλο συναυλιακό «επίλογο» κάθε ημέρας. Αξίζει να σημειωθεί πως από την πρώτη στιγμή ξεχωρίσαμε στο φετινό line up τις τολμηρές αντιθέσεις του. Ας δούμε αναλυτικά όσα είδαμε.
Ημέρα 1η.
Social Waste, Εθισμός, Ιουλία Καραπατάκη, Κωσταντής Πιστιόλης
Hip hop απ’ τη Μεσόγειο και SW κούρδισαν κατάλληλα τους φίλους που κατηφόρισαν νωρίς στη σκηνή, δίνοντας ένταση και παλμό στο ξεκίνημα της πρώτης βραδιάς. Σκυτάλη από τα χέρια τους πήρε ο Εθισμός, που ως millennials κάποιοι από μας δεν είχαμε ξανακούσει και ομολογουμένως μας εξέπληξε θετικά με το στίχο και το vibe του. Και έπειτα η Ιουλία.. που φώτισε την νύχτα με τη χροιά και το επί σκηνής κέφι της ενώ την πρώτη μέρα έκλεισε βουκολικά και με δυναμισμό το αγρίμι της καρδιάς μας, ο πολυοργανίστας Κωσταντής Πιστιόλης, με μια εμφάνιση που όπως και κάθε άλλη του ήταν εμπειρία μαγική.
Ημέρα 2η.
Novel 729, Planet of Zeus, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Γκιντίκι
Δεύτερο βράδυ και αφετηρία με Novel 729. Βιωματικός στίχος στα καλύτερά του και ζέσταμα πριν ισοπεδώσουν τη σκηνή οι τρομεροί Planet of Zeus. Εμπρησμός και ανανέωση του ραντεβού μας για Σεπτέμβρη στη γιορτή για τα 25 χρόνια τους και έπειτα πέρασμα στα κλασσικά. Βασίλης Παπακωνσταντίνου δίπλα στη λίμνη, όσο ποιητικά του ταιριάζει, παρέα με όλα τα αγαπημένα που απολαύσαμε μικροί και μεγάλοι σαν να είμαστε ένα. Και τέλος, επιστροφή στις ρίζες. Γκιντίκι επί σκηνής, έσμιξαν μέσα απ’ τις νότες τους, ανθρώπους και παραδόσεις.
Ξεχωρίζουμε θετικά την παλαιστινιακή σημαία που κυμάτισε επί σκηνής στη διάρκεια της βραδιάς και την αντίστοιχη παρέμβαση που έγινε για στήριξη στο λαό της Παλαιστίνης.
Ημέρα 3η.
Σκιαδαρέσες, Pan Pan, Νατάσσα Μποφίλιου, Bloody Hawk
Ο ήλιος δεν είχε ακόμη πέσει όταν υποδεχτήκαμε στη σκηνή τις Σκιαδαρέσες. Χωρίς πρότερη επαφή μαζί τους, μας κέρδισε η φρεσκάδα, η απλότητα και η ευστοχία τους. Ακολούθησαν Pan Pan και η παρέα του Years of Youth, Καλλιόπη Μητροπούλου και Vassilina, αποδεικνύοντας ξανά πως είναι πολλά περισσότερα από «αυτούς που λένε την Ανισόπεδη Ντίσκο». Φαντασμαγορικά synths και 80’s μελαγχολία στα καλύτερά τους, λίγο πριν την πιο 180 μοιρών στροφή του φετινού line up. Νατάσσα Μποφίλιου στη σκηνή και αλλαγή διάθεσης. Την Νατάσσα ή την αγαπάς με όλη σου την καρδιά ή όχι, δεν είναι των ενδιαμέσων και ο κόσμος τάχθηκε με σαφήνεια με τους πρώτους. Και έπειτα σκυτάλη στα νιάτα και τις ιπτάμενες καρέκλες υπό τις ρίμες του Bloody Hawk και αυλαία τριημέρου.
Μαζεύοντας σκέψεις και εμπειρίες από αυτές τις τρεις μέρες, καταλήγουμε στο ότι το 2ο μουσικό φεστιβάλ Πλαστήρα κέρδισε το στοίχημα των τολμηρών επιλογών του και κατάφερε να τα συνδυάσει όλα με ένα τρόπο αβίαστο. Συγκέντρωσε πολύ κόσμο όλων των ηλικιών, χάρισε κέφι, άφησε πίσω χαμόγελα και όμορφες στιγμές. Και στο τέλος της μέρας, αυτό είναι η καλύτερη υπόσχεση για τα επόμενα.
Ένα μεγάλο μπράβο, λοιπόν, κι ένα ακόμη μεγαλύτερο εις το επανιδείν.
