“IGNORAMUS” TOY ΓΙΑΝΝΗ ΑΣΚΑΡΟΓΛΟΥ, ΚΑΘΕ ΠΕΜΠΤΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΤΟ ΡΕΚΤΙΦΙΕ

«Τι νέα;» Ενημερώνεστε; Με ποιος τρόπους και πόσο εμπιστεύεστε τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στην Ελλάδα; Ποιοι είναι οι λόγοι της χαμηλής θέσης της χώρας μας στην Ελευθερία του Τύπου; Τρεις ερευνητές, μέσα από την αναδημιουργία μιας αίθουσας σύνταξης ενός δημοσιογραφικού site κυρίαρχου ΜΜΕ, εξερευνούν το πολύπλοκο τοπίο των media και τους μηχανισμούς της ειδησεογραφίας. Με περιπαικτική διάθεση, μας προσκαλούν να αναρωτηθούμε για τη σχέση μας με την ενημέρωση, να διερευνήσουμε τη σύνθετη έννοια της «αλήθειας», καθώς και την οπτική που επιλέγουμε «βλέποντας τον κόσμο με τα μάτια των ΜΜΕ».

Το «Ignoramus» αποτελεί μια πρωτότυπη δραματουργία βασισμένη σε μελέτες για το μιντιακό γίγνεσθαι, συνεντεύξεις πολιτών και δημοσιογράφων καθώς και επιτόπια έρευνα σε κυρίαρχο ΜΜΕ.

*Ignoramus = «δεν γνωρίζουμε». Η προθυμία της σύγχρονης επιστήμης να παραδέχεται την άγνοια.

Περιγραφή παράστασης (τα 5 W’s της δημοσιογραφίας):

What:

Στα γραφεία μιας αίθουσας σύνταξης πνέει ένας ανεξήγητος άνεμος. Μέσα από το ασφυκτικό, όπως αποδεικνύεται, περιβάλλον του newsroom, τρεις συντάκτες αποζητούν μέσα από την καθημερινή διεκπεραίωση την δική τους διαφυγή: να αποκαλύψουν την «αλήθεια», να εκπληρώσουν ένα όνειρο, να βρουν μια ασφάλεια. Πώς αντιμετωπίζει την πραγματικότητα του δημοσιογραφικού χώρου μια φέρελπις και ιδεολόγος δημοσιογράφος; Πώς εκφράζει τον καταπιεσμένο ποιητικό οίστρο του ένας εξουθενωμένος αρχισυντάκτης; Πώς διασκεδάζει την ανία της μια συντάκτρια με απωθημένο μια μόνιμη θέση εργασίας; Και τελικά, πού μας ωθεί αυτός ο άνεμος;

Ως θέατρο-ντοκουμέντο, η πρωτότυπη δραματουργία «Ignoramus» διερευνά την σχέση μας με τα ΜΜΕ, τους παράγοντες της ανεξαρτησίας τους, αλλά και τη χίμαιρα της αντικειμενικής αλήθειας. Καθώς παρατηρείται το φαινόμενο της «προκατάληψης της επιβεβαίωσης» (η τάση του ανθρώπου να λαμβάνει και να επεξεργάζεται πληροφορίες που συνάδουν με τις ήδη υπάρχουσες απόψεις του), ποιες ειδήσεις επιλέγουμε να μαθαίνουμε και πόσο αμφισβητούμε τα όσα ήδη γνωρίζουμε; Λαμβάνοντας υπόψιν το ιδιοκτησιακό καθεστώς των ΜΜΕ και τη σχέση τους με την πολιτική εξουσία, πόσο εφικτό είναι σήμερα να παραμείνουν ανεπηρέαστα στη συνταγματική τους αποστολή για έλεγχο της εξουσίας; Με ποιον τρόπο φανερώνονται οι δυνάμεις που επηρεάζουν τη λειτουργία τους στη μικρότερη κλίμακα μιας αίθουσας σύνταξης ενός δημοσιογραφικού site; Και τι μαθήματα θα παρέδιδε μια σύγχρονη Σχολή Δημοσιογραφίας για φιλόδοξους, νέους ρεπόρτερ;

Μέσω της συνεχούς εναλλαγής των δύο σκηνικών συνθηκών, του newsroom και της έρευνας που πραγματοποιείται επί σκηνής, προκύπτουν ζητήματα αμφισβήτησης της αντικειμενικότητας, αναζήτησης των ορίων της προσωπικής ελευθερίας αλλά και της σχέσης μας με το χρόνο.