Τι σας έκανε να θέλετε να συμμετάσχετε στην παράσταση «Η αγριόπαπια»;
Θεώρησα ότι ένα τέτοιο κλασσικό έργο, με βαθιά νοήματα και περίπλοκους χαρακτήρες, θα ήταν το ιδανικότερο ξεκίνημα για τη πρώτη μου παράσταση. Η Αγριόπαπια είναι ένα έργο επίκαιρο και διαχρονικό που αρμόζει στις κοινωνικές εποχές που διανύουμε στην Ελλάδα. Είναι από τα έργα που σε κατακλύζουν σαν ηθοποιό και σαν θεατή, και σε αναγκάζουν να προβληματιστείς και να αναθεωρήσεις.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για τον ρόλο της Έντβιγκ Έκνταλ;
Κυρίως η ηλικία της, συνοδευόμενη με την αθωότητα, που σπάνια συναντάς στον μοντέρνο κόσμο, ειδικά σε ένα έφηβο κορίτσι.
Εστίασα στην αποτύπωση του ψυχικού κόσμου της Έντβιγκ, ως ενός παιδιού που έχει μεγαλώσει στην απομόνωση με υπερπροστατευτικούς γονείς.
Εκτός από αυτό, ήταν για εμένα πρόκληση να προσαρμόσω τη φωνή και την κίνηση μου στα δεδομένα ενός κοριτσιού μικρότερου από εμένα.
Έχετε κοινά στοιχεία με τον ρόλο που ερμηνεύετε;
Ναι , φυσικά. Από τη πρώτη κιόλας ανάγνωση, αναγνώρισα κοινά στοιχεία. Μου θυμίζει εμένα όταν ήμουν μικρή.
Η Εντβιγκ είναι ένα παιδί που ξέρει μόνο να δίνει αγάπη και συναισθήματα, ενώ ταυτόχρονα τη διακατέχει μια εσωτερικότητα. Βλέπει τον κόσμο διαφορετικά από τους υπόλοιπους ανθρώπους ενώ η εν συναίσθηση της, της επιτρέπει να βλέπει πίσω από τις λέξεις, παρά το νεαρό της ηλικίας της.
Τι συμβολίζει η «αγριόπαπια»;
Η Αγριόπαπια είναι για εμένα όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο, που καταλήγουν θύματα της παρακμής και τη σήψης που χαρακτηρίζει τη κοινωνία μας.
Η Αγριόπαπια συμβολίζει για εμένα την απομόνωση που ζει ο σύγχρονος άνθρωπος και το πως αποδέχεται καταστάσεις χωρίς να αντιδράει και να προσπαθεί να ξεφύγει.
Στην κοινωνία υπάρχουν πολλές αγριόπαπιες που εθελοτυφλούν και επαναπαύονται.
Η Ελλάδα παράγει σήμερα πολιτισμό;
Η Ελλάδα πάντα θα παράγει πολιτισμό.
Οι Έλληνες αγαπούν το θέατρο και τις τέχνες, και όχι μόνο σε επιφανειακό επίπεδο. Το βλέπεις και από την ποιότητα των έργων που ανεβαίνουν. Το κοινό είναι απαιτητικό και θέλει διαρκώς να πειραματίζεται και να βλέπει καινούρια πράγματα στη σκηνή.
Σίγουρα δεν υπάρχει τόση στήριξη από τα πολιτικά σχήματα, όπως υπάρχει στο εξωτερικό, αλλά το ελληνικό κοινό πάντα θα στηρίζει τους καλλιτέχνες και θα αναγνωρίζει τη συμβολή τους στην κοινωνία.
Ένας ρόλος που θα θέλατε να ενσαρκώσετε;
Φυσικά, όπως και πολλές προσδοκίες και όνειρα για αυτό το χώρο. Ένας ρόλος που ευελπιστώ κάποτε να παίξω, είναι αυτός της Blanche από το Λεωφορείον ο Πόθος του Τενεσί Ουίλιαμς. Είναι σίγουρα ένας δύσκολος ρόλος με βαθιά συναισθήματα, που απαιτεί μια εμπειρία και εντός αλλά και εκτός σκηνής. Αλλά η ενσάρκωση ενός ευαίσθητου ανθρώπου σε μια σκληρή κοινωνία, είναι μια μαγική εμπειρία για κάθε ηθοποιό.
