“ΤΖΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ ΜΠΟΡΚΜΑΝ” ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΩΣΤΕΛΕΤΟΣ

Η ενδιαφέρουσα παράσταση του Ιψενικού Μπόργκμαν, στο θέατρο Εκατη όπως δόθηκε από την Βαλεντίνη Λουρμπά, που έκανε τη σκηνοθεσία και τη διασκευή και τους σπουδαίους ηθοποιούς συνεργάτες της που έφεραν δεξιοτεχνικά με τη πρέπουσα απόσταση από τους ρόλους, το Ιψενικό κείμενο άμεσο & ζωντανό στο προσκήνιο, στο πιάτο μας να το πω διαφορετικά, -γεγονός συνηθισμένο τα τελευταία χρόνια που καταπιάνονται με την σκανδιναβική δραματουργία – μου έφεραν πάλι στη σκέψη τα γνωστά ερμηνευτικά κλειδιά, παλιές βασικές δυαδικές παραμέτρους, πόλους ταλάντευσης & ταλάνισης, τους δυνατούς άκρο δείκτες μετεωρισμού της σκέψης του 19ου αιώνα που επιβιώνουν & ηχούν μέχρι το σήμερα : Άντρας & γυναίκα, ισχύς/δύναμις και αγάπη, πράξη και πρόθεση, φωτεινή και σκοτεινή πλευρά, φαντασίωση/αυταπάτη και πραγματικότητα, έρωτας/όρκος και προδοσία/επιορκία, εξαιρετικό και καθημερινό, υψηλό και ταπεινό, άνοδος και πτώση, αμαρτία και ενοχή, επιτυχία και αποτυχία, καθήκον /κοινωνία και χαρά/ζωή!