Οι υπερήρωες του θεατρικού σύμπαντος είναι οι τεχνίτες. Σμιλεύουν το ρόλο τους με πάθος και ακρίβεια . Ευλύγιστοι και ανθεκτικοί. Προπονημένοι για χορό, ακροβασίες και ταχυδακτυλουργίες . Δημιουργούν μόνοι τους το κουστούμι που θα τους αναγνωρίσει, τη στιγμή που θα κληθούν να σώσουν την στιγμή. Πρέπει να είναι ετοιμόλογοι και αυτοσχεδιαστές. Τα πάντα μπορούν να προκύψουν σε ένα ήρωα που υπηρετεί την ίδια τη ζωή. Αυτές είναι οι υπερδυνάμεις του.
Υπηρέτης είναι η λέξη κλειδί που χτυπά σαν κύμβαλο. Αυτό που υπηρετεί η Commedia dell’Arte είναι η δέσμευση στο ρόλο. Η ταπεινή υπηρέτηση της υποκρισίας. Αυτό που πρέπει να μεταφερθεί άψογα για να μετουσιωθεί σε αυθόρμητο λαικό χειροκρότημα. Παγιώνει τους ρόλους γιατί οι διαφορές είναι μικρές με τη πραγματική ζωή. Ξεφεύγει για λίγο και επανέρχεται άμεσα για να υπηρετήσει το σκοπό.
Υπηρέτης δύο αφεντάδων του Κάρλο Γκολντόνι. Γνωστό και πολυδιασκευασμένο έργο της εποχής ακμής της Commedia dell’Arte. Το πεδίο δράσης που επέλεξε ο Γιάννης Κακλέας.
Υπηρέτης δύο αφεντάδων, γίνεται? Αναρωτιέται ο Αρλεκίνος της παράστασης Τρουφαλντίνο ( Βασίλης Χαραλαμπόπουλος ). Απαντά χωρίς ανάσα και δεύτερη σκέψη. Γίνεται. Νιώθοντας μόνο ύφασμα στο βάθος της τσέπης του και εναρμονισμένος με τις διαμαρτυρίες του στομαχιού του. Η πλοκή είναι τυπική του είδους και λειτουργεί ως ντόμινο για να φτάσει στο πρωταγωνιστή μας. Ένας άτυχος θάνατος σε μονομαχία φέρνει στη Βενετία τον Φεντερίγκο Ρασπόνι και τον υπηρέτη του Τρουφαλντίνο. Στη πραγματικότητα ο Φεντερίγκο Ρασπόνι είναι η Βεατρίκη, ( Φαίη Ξυλά )η αδερφή του μεταμφιεσμένη ως Φεντερίγκο. Σκοπός της να αξιώσει την προίκα που επρόκειτο να καρπωθεί ο αδερφός της. Σχεδόν ταυτόχρονα καταφθάνει και ο Φλόριντο, δολοφόνος του Φεντερίγκο και εραστής της Βεατρίκης. Τον Φλόριντο παγιδεύει ο Τρουφαλντίνο για να γίνει ο έτερος χορηγός στο εισόδημα του. Η άφιξη των δύο χαρακτήρων είναι και η αφορμή να ακυρωθεί ο επικείμενος γάμος της κόρης του πλούσιου έμπορου Πανταλόνε ( Γιώργος Ψυχογιός ) με τον Σίλβιο, γιο του γιατρού Λομπάρντι. Στη συνέχεια μπαίνουν και οι άλλοι χαρακτήρες στην υπόθεση και συμβάλλουν στα μπερδέματα και τις κωμικές παρεξηγήσεις. Εισβάλλει και ο έρωτας, βασικό συστατικό για να ολοκληρωθεί ο θεματικός σκελετός. Η Σμεραλντίνα, υπηρέτρια του Πανταλόνε, θα γίνει το αντικείμενο του πόθου για τον Τρουφαλντίνο.
Η θεατρική Ιταλική τεχνοτροπία πάντα είχε το σενάριο σε υποτυπώδη ρόλο. Ο Κακλέας δεν έχει αλλάξει πολλά στη βάση του και άφησε τον αυτοσχεδιασμό για τις στιχομυθίες. Δεν κακομεταχειρίζεται το κείμενο και οι αναφορές σε εκφράσεις του σήμερα είναι μετρημένες. Υπάρχει το μέτρο που ορίζει το χιούμορ, το αποτρέπει να γίνει εκμοντερνισμένα σαχλό. Η βαθιά παρέμβαση γίνεται μουσικό-χορευτικά σκέλη της παράστασης . Η ποιητική ερωτική εξομολόγηση του Σίλβιο στη Κλαρίσα ( κόρη του Πανταλόνε ) είναι το πιο χαρακτηριστικό. Σεξπηρική απαγγελία με χορευτικές κινήσεις Michael Jackson. Πραγματικά απολαυστικό και πηγαίο. Οι στιγμές των τσακωμών που θύμιζαν ταινίες του Guy Ritchie. Ανεπανάληπτη αρμονία με πιστή αναπαράσταση του slow motion ή του rewind. H απεικόνιση της selfie μόδας και η ερμηνεία εκτός κάδρου αυτής. Η ζογκλερική παράσταση με τα πιάτα στη σκηνή του εστιατορίου. Σκηνές δυνατές, διασκεδαστικές και σίγουρα πολύ δουλεμένες στη πρόβα. Όλα αυτά εκτυλίσσονται μέσα σε ένα φρενήρη, καταιγιστικό ρυθμό. Η μουσική εναλλάσσεται ανάμεσα σε μεσαιωνικούς ρυθμούς και κλασσικά ποπ Ιταλικά τραγούδια της εποχής Al bano και Romina. Milva με τις δημιουργίες του Θάνου Μικρούτσικου. Τα ηχητικά εφέ καίρια και απολύτως ταιριαστά με τη δράση. Τα χορευτικά άψογα εκτελεσμένα. Οι χορευτές είτε με καρναβαλικές Βενετσιάνικες μάσκες, είτε με μάσκες που παρέπεμπαν στο Θέατρο Νο έδωσαν ένα ξεχωριστό show.
Η σύνδεση με την Ελληνική πραγματικότητα δεν θα μπορούσε να λείπει. Ο μέσος Έλληνας που κάνει δύο δουλειές για να επιβιώσει. Μοιράζει τους χρόνους για να τα προλάβει. Σερβίρει αν χρειαστεί για την καλοκαιρινή σεζόν. Κάνει θελήματα, κοιμάται λίγο και τρώει όποτε προλαβαίνει. Όμως αυτή είναι η επιφάνεια. Ο Τρουφαλντίνο του Κακλέα δεν είναι η προσωποποίηση της κακομοιριάς και της μιζέριας. Δεν σταματά να προσπαθεί και να ερωτεύεται. Με την αγέρωχα αισιόδοξη κορμοστασιά που μπορεί να έχει ένας Αρλεκίνος.
Όλος ο θίασος είναι καταπληκτικός και αξίζουν συγχαρητήρια. Η ταχύτητα και η ακρίβεια των κινήσεων και των στιχομυθιών είναι αξιοθαύμαστη. Ξεχωριστή μνεία για τη Φαίη Ξυλά που τσαλακώνει την απέριττη ομορφιά της και προτάσσει το υποκριτικό της ταλέντο σε μια δυναμική ερμηνεία με απαιτήσεις σε μεταμφίεση και αλλαγή ύφους. Το σανίδι δεν κάνει λάθος και στη περίπτωση του Βασίλη Χαραλαμπόπουλου τον χρίζει ως τον κορυφαίο κωμικό ηθοποιό του τώρα, του σήμερα. Τολμηρός και με απίστευτη ενέργεια που θυμίζει Βέγγο. Εκφραστικός και νευρικός με μανιέρες αλά Λουι Ντε Φινές. Χορευτικές ικανότητες που είχαν κωμικοί μιας άλλης εποχής. Ήπιος και ερωτικός οταν χρειάζεται. Έλεγχο στα συναισθήματα και την αλλαγή έντασης ομιλίας. Είναι πραγματικά στο απόγειο των υποκριτικών του αισθητηρίων.
Για κατευόδιο να συνοψίσουμε ότι ο <<Υπηρέτης δύο αφεντάδων>> είναι μια παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε σε όποιο σημείο της Ελλάδας και αν τη συναντήσετε. Ο Τρουφαλντίνο του Κακλέα δεν έχει Πουλτσινέλους Και Καπιτάνους. Ακόμα και τον ίδιο τον θάνατο τον αναφέρει ως την αναπόφευκτη συνθηκολόγηση της ζωής. Σβήνει στην επόμενη ατάκα με το πιο τρανταχτό χαμόγελο. Ο Τρουφαλντίνο λέει συνεχώς ψέματα, για τα πάντα. Κι όμως κομπάζει, δεν βρίσκει πειστικές αιτιάσεις για να κρατήσει ξένα χρήματα στα χέρια του. Τα δίνει με ένα ασύγκριτο ύφος πονηρής τιμιότητας. Όσο για τον έρωτα πατάει πόδι. Μπροστά στον κίνδυνο να χάσει τη Σμεραλντίνα δεν θα σκεφτεί με άδειο στομάχι η ελαφριά τσέπη. Μόνο με ολόγιομη καρδιά.
Καλή Θέαση
