Ξέραμε πως αυτή θα είναι μια διαφορετική ημέρα από τις συνηθισμένες για το Release Athens Festival. Μία ημέρα χωρίς ξεσπάσματα, χωρίς υπερβολικό χορό, χωρίς σκληρούς ήχους, χωρίς να «ιδρώσουμε τη φανέλα», τουλάχιστον εξωτερικά. Ξέραμε ότι θα είναι η πιο εσωστρεφής μέρα του φετινού φεστιβάλ, και ίσως γι’ αυτό ανυπομονούσαμε να πάμε ακόμα πιο πολύ!
Το μενού, πολλά υποσχόμενο εξ’ αρχής. Οι Klangphonic από τη Γερμανία με τα ηλεκτρονικά vibes τους, η Aurora με τη Σκανδιναβική της αύρα, και οι αγαπημένοι στο ελληνικό κοινό (και ραδιόφωνο) London Grammar με την art pop στα καλύτερά της. Η βραδιά, εναρμονισμένη με το μουσικό κλίμα, με ένα δροσερό αεράκι να συντροφεύει το νεανικό κατά βάση κοινό της ημέρας. Γύρω γύρω, τα γνωστά events, με ζωγραφιές, δώρα, ενθύμια, όπως πρέπει να είναι ένα μαγικό φεστιβάλ.
Στην πράξη τώρα, τα πράγματα ήταν ακόμα καλύτερα! Οι Klangphonic, δημιούργησαν την τέλεια ατμόσφαιρα, με τη Live ηλεκτρονική μουσική τους! Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους είναι ότι παίζουν live με ακουστικά όργανα και ηλεκτρονικά, δίνοντας έτσι ένα ιδιαίτερο τόνο σε αυτό που εκλαμβάνει ο θεατής. Σίγουρα τα επόμενα χρόνια θα μας αφήσουν ακόμα περισσότερα δείγματα άξια αναφοράς.
Έπειτα, λίγο πριν τη δύση του ηλίου, (και όχι το βράδυ!) εμφανίστηκε ξαφνικά στη σκηνή μία νεράιδα! Χωρίς ίχνος υπερβολής, η Aurora, ήταν η έκπληξη της βραδιάς. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα (απολογούμενη κιόλας), εμφανίστηκε στη σκηνή μια αιθέρια ύπαρξη, μέσα σε ένα ολόλευκο φόρεμα, γεμάτη ενέργεια, γλύκα, ευγένεια, σεβασμό και… τρέλα! Η 28χρονη κέρδισε τις εντυπώσεις της βραδιάς, με τον αυθορμητισμό της, τις υπέροχες μελωδίες της, το χορό της στη σκηνή, το παιχνίδι με τον κόσμο και την μπάντα της, αλλά και τις ευαισθησίες της για το κοινωνικό γίγνεσθαι. (Με τραγούδια αφιερωμένα στην Παλαιστίνη, στα παιδιά των πολέμων, στη λοατκι κοινότητα και γενικά στους αδύναμους αυτού του περίεργου κόσμου). Το καταευχαριστήθηκε η μικρή νεράιδα, όπως και εμείς λέγοντας στα ελληνικά «ευχαριστώ» και υποσχόμενη πως θα τα πούμε ξανά σύντομα!
Σύντομα τα είπαμε ξανά και με τους London Grammar, που επέστρεψαν στη γνωστή σκηνή του Release Athens Festival. Το γκρουπ πλέον δε χρειάζεται πολλές συστάσεις, καθώς μετράει πλέον 15 χρόνια στα μουσικά δρώμενα, και ο 4ος δίσκος τους έχει κάνει αισθητή την παρουσία του στην εναλλακτική dream pop. Η Hannah Reid, καθηλωτική από την 1η νότα με τη φωνάρα της. Κατανυκτική ατμόσφαιρα, γεμάτη συναίσθημα και εσωτερικές σκέψεις από όλο το κοινό, που έδειξε ότι ήξερε γιατί ήρθε. Η ευαισθησία και η στιβαρότητα των εκτελέσεων στα καλύτερά τους. Με ένα απλό φλοράλ φόρεμα, με φωτισμούς ατμοσφαιρικούς, και μελωδίες εξωπραγματικές, μας κέρδισε για 2η φορά σε λίγα χρόνια. Αυτή τη φορά, η διάρκεια ήταν λίγο μεγαλύτερη (περίπου 1μιση ώρα), προσθέτοντας ακόμα ένα Bonus. Ακούσαμε τα καινούρια τραγούδια, αλλά και ένα flashback «στα πρώτα τους φοιτητικά όνειρα, που έγιναν τεράστια συναυλία χιλιάδες μίλια μακριά από την πατρίδα» όπως μας είπαν χαρακτηριστικά. Έπειτα ήρθε το “Nightcall”, να μας ξεσηκώσει εσωτερικά, (και όμως γίνεται και αυτό!), και το “wasting my young years”, που μας αποτελείωσε ηχητικά και ψυχικά. Μετά ήρθε ένα αναγκαστικό διάλειμμα για μια λιποθυμία στο κοινό, που με σεβασμό η Hannah περίμενε να συνέλθει για να συνεχίσει, και τελικά η απογείωση οπτικοακουστικά με τα “Strong” και “Lose Your Head”.
Έτσι έκλεισε μια εκπληκτική και διαφορετική βραδιά, μάθημα για όσους παρευρέθηκαν στην πλατεία Νερού. Μάθημα διότι η καλή μουσική, δε χρειάζεται φαμφάρες, εντυπωσιασμούς και σεξουαλικότητες για να σε ταξιδέψει. Μόνο αρμονία φωνής, εικόνων, συναισθημάτων και σεβασμού. Και μάλιστα από την κατηγορία της indie pop, που ίσως να μην το περιμένεις και τόσο. Αξέχαστη, διαφορετική, μυσταγωγική και μαγική η 6η συναυλιακή ημέρα του Release!
