Πόσο εύκολο είναι άραγε να συμπυκνώσεις σε σχεδόν δύο ώρες θεατρικής παράστασης τη νοοτροπία και τα κουσούρια ενός λαού, έθνους, κράτους από την Επανάσταση του 1821 ως σήμερα. Να τα διοχετεύσεις με τολμηρό μαύρο χιούμορ και πραγματιστικό σουρεαλισμό.
Τα κατάλοιπα των δύο γειτονικών κρατών και την ιστορική συνέχεια. Τη μεταπολίτευση , τις εποχές των παχιών αγελάδων, την κρίση, την τεχνολογική έκρηξη, το μεταναστευτικό, τον υπερτουρισμό. Την ανάγκη για αυτοδιάθεση του ανθρώπου και την ελευθερία όπως μπορεί να πραγματωθεί σε ένα περιβάλλον στενής παρακολούθησης. Στο κέντρο ένα γλυκό που η προέλευση του χάνεται στα βάθη του χρόνου.
Διεκδικεί την καταγωγή του ανάμεσα σε Αραβική χερσόνησο, Μικρά Ασία, Βαλκάνια. Γίνεται άθελα του αυτόνομο κράτος για να στεγάσει την αγάπη και τα όνειρα ενός ζευγαριού που θέλει να υπάρξει χωρίς το στενό κορσέ του κράτους, της θρησκείας, της οικογένειας. Θα μπορούσαν να πάρουν τη θέση του Μίκι και της Μάλορι ( Natural Born Killers) σκοτώνοντας τους πάντες στο διάβα τους για να προστατέψουν τη μικρή τους Δημοκρατία.
Θα μπορούσαν να είναι ο Λένον και η Όνο, ξαπλωμένοι σε ένα κρεβάτι – κράτος. Παγκόσμιο κράτος ειρήνης και συμφιλίωσης. Συμβολικά διάλεξαν το Μεσολόγγι και μια νησίδα στη λιμνοθάλασσα. Εκεί που ο γιός τους θα ήταν σε απόσταση από τη εθνικιστική μισαλλοδοξία. Δεν θα ήταν συνοδευτικό έδεσμα ευκαιριακής, καφενειακής αντίληψης. Βέβαια οι αρρώστιες της σύγχρονης κοινωνίας θα χτυπήσουν τη πόρτα του συμπαθούς κρατιδίου. Η πολύ αγάπη καταντάει μαρτύριο και το αόρατο ηλεκτρονικό χρήμα θα γίνει πόλος έλξης από οικονομικούς οπορτουνιστές. Μέχρι να έρθει το τέλος. Η μη αναγνώριση στις μέρες μας ισοδυναμεί με αφανισμό.
Αυτή είναι η ιστορία της Σοφίας ( Στέλλα Βογιατζάκη ) και του Φατίχ (Cem Yigit Uzumoglou). Το επιχειρηματικό μυαλό και η καθηγήτρια μαθηματικών που μεταμόρφωσαν ένα ζαχαροπλαστείο σε ανεξάρτητο κράτος. Υπέροχοι και οι δύο δεν διαφέρουν από οποιοδήποτε πραγματικό ζευγάρι που προσπαθεί να επιβιώσει σε μια ιδιότυπη καθημερινότητα.
Της ρομαντικής ανάγκης για στήριξη του εγχειρήματος και την κόπωση από το νομοτελειακό κυνήγι του παγκόσμιου οικονομικού ολοκληρωτισμού. Ο Γιώργος Κατσής αεικίνητος συνδετικός κρίκος. Άλλοτε ως αλλόφρων τηλεπερσόνα ή συνδικαλιστικός υποκινητής μέχρι και κακοποιητικός δάσκαλος ή το γιο του ζευγαριού. Είναι παντού και ως αυτοδίδακτος μουσικός ντύνει με ηχητικές παρεμβάσεις τα δυνατά κωμικά στοιχεία της παράστασης. Ο Gary Solomon ως συνθέτης – παραγωγός παρουσίασε εκπληκτική μουσική διαρρύθμιση.
Οι παραλλαγές των τραγουδιών Μπιρ Αλλάχ ( Σαν βγαίνει ο χότζας στο Τζαμί ) και Total eclipse of the heart της Bonnie Tyler είναι απολαυστικές. Οι στιγμές που υποδύεται τον αφελή τουρίστα ξεκαρδιστικές. Όλοι μαζί είτε ως μουσικοχορευτικό σύνολο, είτε μεμονωμένα ως stand up κωμικοί και μίμοι λειτουργούν άψογα. Άριστη αλληλεπίδραση με το θεατή και μεταξύ τους. Διάχυτος αυτοσαρκασμός που σε καθηλώνει. Όποιος παρακολουθήσει τη παράσταση θα θυμηθεί στιγμές του παλιού εαυτού του. Θα συνδεθεί με τις ατάκες και θα γελάσει φωναχτά επαναφέροντας στιγμιαία ψευδαισθήσεις και λάθη από καταστάσεις που ίσως θα θέλαμε να ξεχάσουμε. Όλα ενορχηστρωμένα από τη κοφτερή και ιδιαίτερη σκηνοθετική ματιά του Ανέστη Αζά και τα κείμενα από Γεράσιμο Μπέκα, Μιχάλη Πητίδη.
Η μεγαλύτερη επιτυχία είναι ότι, από ένα σημείο και μετά , δεν χρειάζεται να παρακολουθείς τις μεταφραστικές οθόνες. Ελληνικά , Τούρκικα, Αγγλικά γίνονται μία γλώσσα. Τη γλώσσα του θεάτρου, της κίνησης και της μουσικής. Η γλωσσική εναλλαγή είναι μόνο πρόφαση για να καταδείξει το πόσο πανανθρώπινα μοιάζουμε.
Αυτή είναι η Δημοκρατία του μπακλαβά. Γλυκιά, εύγευστη φτιαγμένη με αγάπη, όπως η ζωή. Με τη πρώτη μπουκιά σου φέρνει χαμόγελο στα χείλη. Αν το παρακάνεις σου φέρνει μια δυσφορία. Οι δύο όψεις τις ζωής. Το εύθραυστο καφετί φύλλο που με το παραμικρό άγγιγμα ραγίζει.
Ανυπεράσπιστο στο χρόνο και τη λήθη. Στο πυρήνα αυτό το σφιχτό, κολλώδες υλικό που αγκαλιάζει τους θρυμματισμένους καρπούς των καταβολών μας. Σκόρπιες καρδιές να κολυμπούν σε σιρόπι συνεννόησης. Αυτή τη δημοκρατία μπορέσαμε να συστήσουμε. Αυτή μπορούμε όλοι, όσο κι αν αντέξει.
