Το διαδραστικό σινεμά δεν είναι κάτι που βλέπουμε συχνά στην Ελλάδα – πέρα ίσως από ελάχιστες, μεμονωμένες θεματικές προβολές – αυτή την έλλειψη ήρθε να καλύψει το Horror things, συνεχίζοντας τις event-προβολές του από 1 έως 3 Νοεμβρίου στο εγκαταλελειμμένο Βυρσοδεψείο στον Ελαιώνα που αποτελεί από μόνο του την τέλεια «κρυψώνα» για μια τέτοια εμπειρία.
Πάντα πίστευα ότι οι λάτρεις των ταινιών τρόμου είναι αγνοί σινεφίλ ακόμα και αν η ενασχόληση τους με τον κινηματογράφο περιορίζεται μόνο στo genre. Η καλώς εννοούμενη εμμονή με το είδος και η παιδικότητα με την οποία το αντιμετωπίζουν –γιατί χρειάζεται παιδικότητα για να αφεθείς σε μια ταινία και να σε πάει όπου εκείνη θέλει χωρίς να κριτικάρεις – αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά ενός σινεφίλ. Εγώ μπορεί να μην είμαι ο μεγαλύτερος λάτρης των ταινιών τρόμου, παρόλα αυτά μια εμπειρία όπως αυτή του Horror things βοηθά να μεγαλώσει η αγάπη για το είδος, ειδικά με τις επιλογές ταινιών που είναι αριστουργηματικές.
Πρώτα όμως λίγα λόγια για το ίδιο το event. Η “horror διαδρομή” είναι το ατού της διοργάνωσης όπου λίγες λίγες, οι ομάδες των παρευρισκομένων περνούν μέσα από σκηνικά όπου ηθοποιοί και ανιματέρ, ντυμένοι σαν ήρωες από ταινίες τρόμου προσπαθούν να τρομάξουν με οποιοδήποτε τρόπο την ομάδα.
Τη διοργάνωση συμπληρώνουν μουσική, ποτά και φαγητό πιστά στη θεματική του Horror.
Το κυρίως μενού όμως και η κλιμάκωση της νύχτας, είναι η προβολή των ειδικά επιλεγμένων ταινιών τρόμου (με κλασσικές ταινίες όπως: «The thing»,«Ο Εξορικιστής», «The cabin in the woods», «Train to Busan»).
Είχα την τύχη να παρευρεθώ στην προβολή του The Thing, του αριστουργήματος του John Carpenter που έχει στο επίκεντρο της την εισβολή σε ένα ερυνητικό σταθμό στην Ανταρκτική ενός εξωγήινου οργανισμού που μιμείται τέλεια όποιον άλλο οργανισμό αφομοιώσει.
Αρκετά γρήγορα η ομάδα αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να είναι σίγουρη για το ποιο από τα μέλη της έχει “μολυνθεί” και φυσικά αρχίζει να επικρατέι χάος.
Σε αυτή την αρκετά Λοβκραφτ-ιανή θεματική, με την έννοια της εξερεύνησης στοιχείων κοσμικού τρόμου όπου οι ήρωες συνηδειτοποιούν την ασημαντότητα τους μπροστά σε κάτι πολύ μεγαλύτερο, οι θεατές θα βουτήξουν στην παράνοια της αδυναμίας εμπιστοσύνης οποιουδήποτε όπως ακριβώς και οι ήρωες της ταινίας.
Όπως στο πρώτο πλάνο της ταινίας, βλέπουμε τον άνθρωπο με όλη την γνώση και την τεχνολογία να παραουσιάζεται σαν ένας αρχετυπικός κυνηγός με όλη τη δύναμη στα χέρια του, αντίστοιχα στο τέλος οι όροι έχουν αντιστραφεί. Πλέον ο άνθρωπος είναι το θήραμα σε κάτι μεγαλύτερο και ακατανόητο. Το βίωμα του πως είναι να είσαι θήραμα είναι από μόνο του μια τρομακτική συνθήκη αλλά η ταινία προθέτει και την αδυναμία του σκεπτόμενου ανθρώπου να βρει λύσεις, κυρίως γιατί με όποιο τρόπο και να προσεγγίσει την κατάσταση από την στιγμή που δεν μπορεί να εμπιστευθεί κάποιον για να στηριχτεί, είναι ήδη χαμένος.
HORROR THINGS – ΒΥΡΣΟΔΕΨΕΙΟ (ΟΡΦΕΩΣ 174)
1/11 – THE CABIN IN THE WOODS
2/11 – THE EXORCIST
3/11 – TRAIN TO BUSAN
