Επί σκηνής ένας συγγραφέας γνωστός και πετυχημένος στον χώρο του, που μέσα στην δίνη των social media σχολιάζει σε post κάπως ασυνείδητα και σεξιστικά, για να συνδεθεί με μία παλιά star-sex symbol, που θα γιορτάσει τα 50 της χρόνια και… την κλιμακτήριο. Μία συζήτηση διαδικτυακή, που εισάγει στην κουβέντα μία νεοφεμινίστρια blogger. Μία σχέση δύο πλεον αγνώστων ατόμων εκυλίσσεται σε μία ατέρμονη προσθήκη ζητημάτων και συναισθηματικών μεταβάσεων.
Η αλήθεια των ατόμων διαστρεβλώνεται ανάλογα των αναγκών τους να καλύψουν τα εγκλήματά τους, σε βάρος των ψυχών άλλων. Μία ατέρμονη ποσπάθεια δικαιολογίας των πράξεων και όλος αυτός ο διάλογος που δεν βγαίνει πουθενά. Μέσα σε όλα αυτά υπάρχει μία σπιθαμή φωτός και λέγεται φιλία, παίρνει μία γλυκιά αγκαλιά όσους πόνεσαν και μιλά για τα λάθη όσων τραυμάτισαν, με έναν τρόπο που τα συναισθήματα των θυτών μπορούν να γίνουν εργαλεία για πραγματική αλλαγή, ύστερα από την αναγνώριση, την κατανόηση και την μετάνοια απέναντι στα άτομα, που έβλαψαν. Το τραύμα δεν θα φύγει από τους ανθρώπους που επλήγησαν, αλλά τουλάχιστον μπορεί να είναι αυτός ο τελευταίος πόνος, που θα προκληθεί.
Η επιμέλεια του κειμένου από την Εύα Κοτανίδη και τον Σωτήρη Καραμεσίνη στο πλεον αντισυμβατικό βιβλίο της Virgine Despentes είναι ένα θεατρικό διαμάντι, που εισήχθη από την γαλλική λογοτεχία στο ελληνικό θέατρο. Ο καταιγισμός των γεγονότων των τελευταίων ετών εισάγεται με τον πιο απολαυστικό τρόπο και με το πάντρεμα του νεο-φεμινισμού και του influencing με τις ψυχικές διαταραχές, της πατριαρχίας, της καταπίεσης, της παρενόχλησης, των ουσιών, της απεξάρτησης, της οικογένειας και της πανδημίας.
Μία μεγάλη γροθιά σε όσα σκεφτόμαστε, όσα βιώνουμε και με τόση δεξιοτεχνία έχουν καταστεί σαφή, ειλικρινή και σωτήρια στον μικρόκοσμό μας. Ένας κόσμος πλασμένος από τραύματα και η δραματουργική επεξεργασία του 300ων σελίδων βιβλίου, ένωσε όλα εκείνα που κάπως βγάζουν νόημα και συνδέονταν, αλλά το μαγικό κλειδί της αναγνώρισης και της κατανόησης ήταν η συγκεκριμένη παράσταση.
Ένα είναι σίγουρο, παρακολουθώντας τον αγαπητό μαλάκα, την σταρ του σινεμα και την νεο-φεμινίστρια blogger, θα αναμοχλευθούν όλα εκείνα τα συναισθήματα, που σε κάνουν να νιώθεις σιγουριά για όσα πίστευες, ότι ήταν η πραγματικότητα και πεποίθησή σου. Μία πολύ δυνατή θεατρική παράσταση, πο γίνεται εσωτερική εμπειρία, που προβληματίζει και ανανεώνει τα ζευγάρια γυαλιά, που φοράμε σε αυτήν την κοινωνία. Μία ουσιαστική αναμόχλευση συναισθημάτων, που θέλει το κατακάθι στην επιφάνεια, η αλλαγή να είναι τελικά εφικτή.
