ΕΙΔΑΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ “Ο ΠΑΤΕΡΑΣ” ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΕΑΤΡΟ, ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΓΕΡΩΝΥΜΑΚΗ

Γράφει η Αφροδίτη Γερωνυμάκη “Art stories” ΚΥΡ. 20:00-22:00

Ο Φλοριάν Ζελέρ έγραψε το έργο το 2012 και κατάφερε να αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές αλλά και βραβεία σε Παρίσι, Λονδίνο, Νέα Υόρκη και Λος Άντζελες.

Το έργο μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη το 2020 σε σενάριο και σκηνοθεσία του Ζελέρ ,με πρωταγωνιστή τον Άντονυ Χόπκινς ο οποίος βραβεύθηκε με το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του, με την ίδια την ταινία να έχει συνολικά έξι υποψηφιότητες.

Στο Σύγχρονο Θέατρο το δημοφιλές έργο έχει «ανέβει» σε σκηνοθεσία της Ελένης Σκότη με πρωταγωνιστές τον Περικλή Μουστάκη και την Ιωάννα Παππά ενώ τον θίασο ολοκληρώνουν ο Αλέξανδρος Κωχ, η Λίλη Τσεσματζόγλου, ο Κωνσταντίνος Σειραδάκης και η Καλλιόπη Παναγιωτίδου.

Αναφορικά με την υπόθεση του έργου βλέπουμε τον Αντρέ, έναν ηλικιωμένο γύρω στα ογδόντα ο οποίος πάσχει από άνοια και όπως είναι σύνηθες σε αυτές τις περιπτώσεις, αρνείται να το δεχθεί. Μέσα από το έργο βλέπουμε τις ψυχολογικές του μεταπτώσεις και τη σχέση του με την κόρη του η οποία προσπαθεί να τον φροντίσει. Κατά την εξέλιξη του έργου στιγμές νηφαλιότητας μπλέκονται με τις στιγμές  που η άνοια καταλαμβάνει πλήρως το μυαλό του Αντρέ ενώ η κόρη του φαίνεται να βάζει σε αναμονή τις δικές της προτεραιότητες και τη δική της ζωή έτσι ώστε να μπορέσει να βοηθήσει τον πατέρα της στην καθημερινότητά του.

Μέσα από την παράσταση ο θεατής μπαίνει στη θέση του Αντρέ καθώς η εναλλαγή των σκηνών γίνεται με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε μεταφέρεται πλήρως η σύγχυση που επικρατεί στο μυαλό και τη μνήμη του πατέρα. Εκτός από το προφανές, δηλαδή το πόσο δύσκολο είναι να διαχειριστεί κάποιος που πάσχει από άνοια την ίδια του την κατάσταση, μέσα από το έργο και την καταπληκτική ερμηνεία της Ιωάννας Παππά. γίνεται έκδηλο και το πόσο δύσκολη είναι η διαχείριση μιας τέτοιας αρρώστιας  από τους οικείους του ανθρώπου που πάσχει αλλά και το πόσο άμεσα και άρρηκτα επηρεάζει και τις δικές τους ζωές, στο βαθμό που μπορεί να τις ελέγξει αλλά και να τις «εγκλωβίσει» πλήρως.

Η σχέση πατέρα- κόρης δοκιμάζεται και επαναπροσδιορίζεται καθώς το ασφυκτικό δράμα κλιμακώνεται, στιγμές τρυφερότητες εναλλάσσονται με κωμικοτραγικά περιστατικά ενώ οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών «βάζουν» τον θεατή με αριστοτεχνικό τρόπο να βιώσει μαζί τους όλα εκείνα τα συναισθήματα που νιώθουν οι οικογένειες ανθρώπων που πάσχουν από προβλήματα όπως η άνοια. Η αγάπη και η προστατευτικότητα που νιώθει κάποιος για το γονιό του όταν εκείνος είναι αδύναμος συγκρούονται με το πώς η δική τους ζωή πλέον δεσμεύεται από τη φροντίδα που χρειάζεται να του παρέχουν σε καθημερινή βάση.

Μια παράσταση με βαθύτερο νόημα, συγκινησιακά φορτισμένη που φθάνει να «αγγίξει»  ευαίσθητες χορδές και σκέψεις που όλοι μπορεί να κάνουμε για τους γονείς μας όσο εκείνοι μεγαλώνουν αλλά ακόμα και να κάνει πολλούς, όσους βιώνουν αντίστοιχες καταστάσεις , να ταυτιστούν. Ακόμα και στην περίπτωση που έχετε δει την κινηματογραφική μεταφορά του «Πατέρα» η παράσταση στο Σύγχρονο Θέατρο είναι μια μοναδική θεατρική εμπειρία που δεν πρέπει να χάσετε.